________________
(४४२) -एवं णंतराणंतरे खित्ते पुस्करदीवे चोयालं चंदसयं ह. वश्, एवं शेषेष्वप्यमुनोपायेन चंद्रादिसंख्या विज्ञेयेति. युक्ता चेयं व्याख्या चंद्रप्रझसौ सूर्यप्रझतौ जीवानिगमे च सकलपुष्करवरदीपमाश्रित्येवमेव चंद्रादिसंख्यानिधानात, तथाहि तद्ग्रंथाः-पुकरवरदीवेणं नंते दीवे केवश्या चंदा पनासिसु वा पभासंति वा पत्नासिस्संति वा ? गो० चोयाल चंदसयं पभासिंसु वा पजासंति वा पभासिस्संति वा. चोयालं सूरियाण संयं तविंसु वा तवंति वा तविस्स्हे ने के–एवीरीते अनंतरानंतर क्षेत्रमा पुष्करद्दीपमां एकसो चमालीस चंद्रो होय , अने एवीरीते बाकीना दीपोमां पण आज नपायथी चंद्रादिकनी संख्या जाणवी. वळी चंद्रपन्नत्ति, सूर्यपन्नत्ति तथा जीवानिगममां संपू. र्ण पुष्करवरद्दीपने धाश्रीने यावीजरीते चंद्रादिकनी संख्या कहेली होवाथी या व्याख्या युक्त ने. तेमाटे ते ग्रंथोना पाठो कहे -हे नगवन् ! पुष्करवरद्दीपमां केट: ला चंडो प्रकाशता हता? केटला प्रकाशे ? अने के टला प्रकाशशे ? (नगवान कहे जे के) हे गौतम! ए. कसो चमालीस चंद्रो प्रकाशता हता, प्रकाशे , अने प्रकाशशे, तेमज एकसो चमालीस सूर्यो तपता हता,