________________
(४२०)
टिकोट्योऽत्रा-टाशीत्या सदाकैर्मिताः ॥ सहस्रैरपि च. त्वारिं-शता शतैश्च सप्तन्निः ॥ २४ ॥ अथात्र यानि चैत्यानि । शाश्वतान्यथ तेषु याः॥ अर्हतां प्रतिमा वंदे । ताः संख्याय श्रुतोदिताः ॥ ५५ ॥ शतास्त्रयोदशैकोनपंचाशा ये पुरोदिताः ॥ गिरीणां तेषु ये पंच। मेखः प्रामिरूपिताः ।। ५६ ॥ मेरौ मेरौ काननेषु । चतुर्पु दि. क्चतुष्टये ॥ चैत्यमेकैकमेकं च । मूर्ध्नि सप्तदशेति च ॥ ॥ २७ ॥ प्रतिमाः प्रतिचैत्यं च । विशं शतमिहोदिताः॥ विदारेषु हि चैत्येषु । नवंतीयत्य एव ताः ॥ ५० ॥ प्रजार छसो शोळ ग्रहो . ॥ ५३ ॥ वळी यही अठ्या. सी लाख चालीस हजार अने सातसो कोटाकोटी तारान. ॥ ५५ ॥ हवे यहीं जे शाश्वतां चैत्यो बे, घने ते मां जे प्रतिमान , तेननी शास्त्रमा कहेली संख्या करीने हुं वंदन करूं . ॥ ५५ ॥ पूर्वे जे तेरसो नंगणपचास पर्वतो कहेला बे, तथा तेनमा पूर्वे जे पांच मे. रु निरूपण कर्या ने, ॥ ५६ ॥ ते मेरुमेरुपते चार व नोमां चारे दिशामां एकेकुं चैत्य बे, अने एक शिखरपर , एवीरीते सतर . ॥ २७ ॥ अने ते दरेक चै. त्यमा यहीं एकसो वीश प्रतिमा कहेली ने, अने ते.
