________________
(१४)
क्षिणस्यामैरखत-क्षेत्रं नाति मनोहरं ॥ एए॥ ऐरावतः सुरो ह्यस्य । ग्वामी पढ्योपमस्थितिः॥ वसत्यत्र ततः ख्यात-मिदमैरावताख्यया ॥ १०० ॥ भरतस्य प्रतिबिंब-मि वेदं संमुखेंबुधौ ॥ तत्प्रमाणं तेन तुव्यं । सदा तदनुव तते ॥ १॥ नानुना नासिते तस्मिं-स्तेनेदमपि भा. सितं ॥ इंजुना शोजिते तत्रा-दोऽपि स्यात्तेन शोभित ॥२॥ तद्यदा भिररकै-भिन्न भिन्नां दशां श्रयेत् ।। तथेदमपि सन्मित्र-मिव मित्रानुवृत्तिकृत् ।। ३ ॥ जिने
शिखरिपर्वतथी नत्तरे तथा नत्तरलवणसमुऽथी दक्षिणे मनोहर ऐवतक्षेत्र शोने . ॥ ॥ तेनो स्वामी एक पढ्योपमना श्रायुवाळो ऐखतदेव त्यां वसे ने. अने तेथी ते ऐवतनामथी प्रसिधवे. ॥ १०० ॥ श्रा क्षेत्र सन्मुख रहेला समुद्रमां जाणे भरतक्षेत्रनुं प्रतिबिंब होय नहि तेवू दे, तेनुं प्रमाण तेना सरखं , तथा ते मुंज हमेशां ते अनुवर्तन करे . ॥ १ ॥ ज्यारे नरत क्षेत्रमा सूर्य नगे , त्यारे यहीं पण सूर्य नगे , तथा ज्यारे त्यां चंद्र नगे , त्यारे अहीं पण चंद्र नगे. ॥२॥ वळी व धारानवडे ज्यारे जरतक्षेत्र जुदी जुद) अवस्था पामे ने, तेम या पण नत्तम मित्रनीपेठे तेनुं
