________________
જ લવા,
માયા ૧૭
૨૦-૨૧ માથા ૨૪. ૨૩ ઉદય, ક્ષીણ, કે વૃદ્ધ ત્રણેમાં તિથિ ૩૪ બીજી તિથિઓએ પૌષધ વિગેરે કરે
બેગ સમાપ્તિને દિવસ લેવો. ૨૦ તેના નિષેધ નથી. ૨૪ તિથિ વધે બીજી જ લેવી, ઘટયે
ગાથા ૨૫ પૂર્વની જ લેવી.
૨૧ ૩૫ તિથિ આરાધન કયારે કરવું તે શંકા ૨૫ એક દિવસમાં બે તિથિ ભેગ સમાપ્ત
ટાળવા માટે શ્રી સ્વતરંગિણી. થતાં બે ય માનવી.
છે (ટ) ભાષાકારને બોલેખ (૭) કહેવાતા સંસ્કાર વિગેરેનું માયાવીપણું (ટિo) ૨૨ ગાથા ૧૮
૨૨-૨૦
શુદ્ધિપત્રક ૨૬ સમાપ્તિના દિવસને જ પ્રમાણુ ગણ અશુદ્ધ
શુદ્ધ
पंक्ति पृष्ट વાન લોકવ્યવહાર
- રર વોધિવો. વધવો. ૭ ૧ ૨૭ એક દિવસે બે કાર્ય કરવાની માફી અવતરણિકા' એ વાય ન જોઈએ. ૧૫ ૪
બે તિથિમાન્યતાની પ્રામાણિકતા. ૨૩ “તિથિ સૂરત શી રહિ જી-સુધીને ૧૨ ૫ - ગાથા ૧૯
પાઠ “ગાથા ૨ થી” એ મથાળા ઉપર
મૂલની નીચે જોઈએ.. ૨૮ ક્ષીણ કે વૃદ્ધ તિથિ સ્વભેગની દ્રષ્ટિએ
અહે! અહા !
૧૨ એક અખંડ છે.
હવે ગ્રંથકારે ટીકામાં જે કહ્યું છે કે- એ ૨ ગાથા ૨૦-૧૧
૨૫-૨૮
વાકય ન જોઈએ. ૨૮ ચેાથે સંવત્સરી અને ચૌદશે માસી. ૨૬
* રાહ પકડે રાહ છોડી દઈને સાચો રાહ પાડે ૨૫ : ૯ ૩૦. છતાં પાંચમ પુનમનો આગ્રહ ધરવો
कटका - તે આજ્ઞાનું વિરાપણું છે.
કરી વિચાર કરી કરી સિહતિ ગાથા ૨૨
સિદ્ધાંત ૧ પૂર્ણિમાદિ બીજી તિથિઓએ પૌષધા. સ્થાને જોતાં સ્થાને વિચાર ૩૦ , દિકનો નિયમ નહિ હોવા વિષે. છે.
કરી જોતાં ગાથા ૨૩.
૨૯-૫
સિદ્ધિ પામ્યું. બે ૨૦ ૩૨ કહેવી ક્રિયા ન કરે અને ન કહેલી કરે તે ઈરછી છું. ઇચ્છીશું. પર મહાપ્રમાદીઓનું સ્વરૂપ,
“ થે
(ભાષા) “થે (જ) પૂર્ણિમાદિની ક્ષયદ્ધિએ તેરસ આદિનક્ષય વૃદ્ધિ
०णकुउए
०णउए કરવાથી તે અધિક કિયાદિકને દોષ (ટિ) ૩૦ નયંતવંતી जयवंती ચાદશક્ષયે તેરસ વગરે નજ કહેવાય” એમ હતચીત← તશ્રી રવ ૧૦ નથી તેને વધુ ફેટ. ( ૦િ) ૩૧ વીવ बालाव० પ્રતિનિયત દિવસનુષ્ટયૌસને ખુલાસે ૩૩ શાલામાં શાલાય ૨૪ ,
3
2
૨૮
2
+
=
=
=
