________________
૧૦
पर्यस्तिकां न बध्नीयात् न च पादौ प्रसारयेत् । ।
पादोपारि पदं नैव दोर्मूलं न प्रदर्शयेत् ॥४७॥ પલાંઠી ન બાંધવી) વાળવી, પગ લાંબા પહોળા ન કરવા, પગ ઉપર પગ ચડાવવા નહીં તથા બગલ ન બતાવવી. ૪૭.
न पृष्ठे न पुरो नापि पार्श्वयोरुभयोरपि ।
स्थेयानालापयेदन्यमागतं पूर्वमात्मना ॥४८॥ ગુરુજી હોય ત્યાં તેમની પૂંઠે અથવા એકદમ નજીક કે બન્ને બાજુ રહેવું નહીં. (બેસવું નહીં કે ચાલવું નહીં.) તથા પોતાનાથી પૂર્વે આવેલ. મનુષ્ય સાથે વાત પણ ન કરવી. ૪૮.
सुधीर्गुरुमुखन्यस्तदृष्टिरेकाग्रमानसः ।
श्रृणुयाद्धर्मशास्त्राणि भावभेदविचक्षणः ॥४९॥ નિશ્ચય અને વ્યવહાર વગેરે શાસ્ત્રના ભાવભેદને જાણવામાં કુશળ એવા બુદ્ધિશાળી શ્રાવકે ગુરુમહારાજ તરફ દૃષ્ટિવાળો થઈ એકાગ્ર મનવાળા થવા પૂર્વક ધર્મશાસ્ત્રો સાંભળવા. ૪૯.
अपाकुर्यात्स्वसंदेहान् जाते व्याख्याक्षणे सुधीः ।
गुर्वर्हद्गुणगातृभ्यो दद्याद्दानं निजोचितम् ॥५०॥ સુબુદ્ધિવાળા શ્રાવકે વ્યાખ્યાન પૂર્ણ થયે છતે પોતાની શંકાઓને દૂર કરવી અને ગુરુજી અને અરિહંત ભગવંતના ગુણગાનારાઓને (બ્રાહ્મણ-ભોજક વિ.ને) યોગ્ય દાન દેવું. ૫૦
अकृतावश्यको दत्ते गुरूणां वंदनानि च ।
प्रत्याख्यानं यथाशक्त्या विदध्याद्विरतिप्रियः ॥५१॥ નથી કર્યું આવશ્યક જેણે એવો પણ કે જે વિરતિપ્રિય છે તે ગુરુમહારાજને વંદન કરે અને યથાશક્તિ પચ્ચખ્ખાણ કરે...૫૧.
तिर्यग्योनिषु जायंतेऽविरता दानिनोऽपि हि । गजाश्वादिभवे भोगान् भुंजाना बंधनान्वितान् ॥५२॥
