________________
મધ્યાત્વ વર્ણન
જળ, ફળને ભેગ કરતા હોય, સ્ત્રી પ્રસંગ, વ્યવહાર (વેપાર) ગ્રંથને સંગ્રહ, શેભા, એકાકિપણે ભમવું, સ્વછંદી ચેષ્ટા અને સ્વછંદી વચન, ચૈત્ય, મઠ વિગેરેમાં વાસ, વસતિ (ઉપાશ્રય) માં પણ નિત્ય સ્થિતિ, ગાયન, સોનાનાં ફૂલેથી પોતાના પગ પૂજાવવા અથવા કેવળ આગમને જ અવલંબીને આચરણ કરે, તેમાં જ તત્પર રહેવા છતાં પણ વચન માત્રથી તેને આલાપ કરે. “સંપૂર્ણ ચૈત્યવંદન, અને વખત છ પ્રકારનાં આવશ્યક, પ્રાસુક પાણી, મુહપત્તિ રાખી જિનબિંબ આગળ વાંદણાં દેવાં, પકવાન વિગેરે બલિદાન, જિનબિંબનું દૂધ વિગેરેથી સ્નાન પ્રક્ષાલન એ શ્રાવકને અયુક્ત છે. એમ પિતાની મતિથી કૃતના અર્થને વિકલ્પનારા જેઓ શ્રાવકપદના સ્વરૂપને કહેતાં કહે છે. તેઓ અતિશય મૃતધર યુગ પ્રધાનની પણ અવગણના કરે છે. જે યુગપ્રધાને શ્રુતને અનુસારે આ પ્રરૂપ્યું છે, તે સઘળું માર્ગોનુસાર પુરૂએ બહુ પ્રકારથી સમર્થન કર્યું છે. ચૈત્યવાસીઓની જેમ એને કેઈપણ શાસ્ત્રમાં નિષેધ દિઠે નથી. તેથી તેઓનું કહેવું એ વિગેરે ઉસૂત્ર જ જાણવું. સૂત્રને અનુસારે તેઓને વંદન કરવું વિગેરે પણ કલ્પ નહિ, કારણ કે શ્રુતમાં પાસસ્થા વિગેરે અવંદનીય કહ્યા છે. તેથી આવી રીતે સર્વત્ર શ્રતના વિપરીતપણુથી થતું મિથ્યાત્વ કૃતના જાણ પુરૂષોએ સ્વયમેવ સારી રીતે વિચારવું. આ પ્રમાણે ચારે પ્રકારના મિથ્યાત્વને વજીને સૂત્રોમાં દર્શાવેલ વિધિ પ્રમાણે વર્તન તા સમ્યગઢષ્ટિયે જિનમંદિરે અને સાધુઓના તરફ આદર કર
. જેઓએ ત્રિવિધ (મન, વચન, કાયાથી)ત્રિવિધ (કરવું, કરાવવું અને અનમેદવું) મિથ્યાત્વને દૂરથી વર્યું છે તેજ નિશ્ચયથી શ્રાવકે છે, બીજા તે નામથી જ જાણવા. જિનેશ્વર પ્રભુના મતને અનુસરતા જેઓ આ સમ્યકત્વને પાળે છે, તેઓ જલ્દી નિવિદને નિશ્ચયે સુખકારક મોક્ષને પામે છે. તેથી કુલકમાં કહેલાં આ અને બીજા પણ લેક પ્રસિદ્ધ સર્વ મિથ્યાત્વ વજેવાં એ રહસ્ય છે. કેમકે– न मिथ्यात्वसमः शत्रुर्न मिथ्यात्वसमं विषम् न मिथ्यात्वसमो रोगो न मिथ्यात्वसमं तमः ॥१॥