________________
। न्यायांभोनिधि श्रीमद्विजयानंदसूरीश्वर पाद पद्मभ्यो नमः ॥ શ્રી સંબોધ સપ્તતિકા ગ્રંથ.
સત્ય કીર્તિવાળા, વિકસ્વર ગુણરૂપી પુષ્પવાળા, અતુલ ફળને આપનારા અને વિલસતી એવી શ્રેષ્ઠ સિદ્ધિઓ આપવા કલ્પવૃક્ષ સમાન એવા શ્રી પાર્શ્વનાથ પ્રભુને પ્રણામ કરી દે છે અને મનુષ્યના સમૂહોવડે પૂજાયેલા, મોક્ષલક્ષ્મીવડે સહિત, હમેશાં હિતકારક આત્મલક્ષમી વડે વધતા જયવાળા શ્રી વર્ધમાન જિનેશ્વરને સ્તવીને, રાજાઓની પંક્તિઓ વડે નમસ્કાર કરાયેલા, યશની ઉજજવલતાવડે ચંદ્રથી અધિક એવા અપ્રમત્ત શ્રી જિનદત્તસૂરિને હૃદયમાં ધારણ કરીને-કુશલને કરનાર, સકલ જનેના વાંછિતની પુષ્ટિમાં કુશલ, જ્ઞાનાદિ ક્લાઓ વડે સહિત અને કલિકાલને વિષે દેદીપ્યમાન મહિમાવાળા શ્રીજિનકુશલસૂરિને સ્તવીને, શ્રીમદ્ જયસેમ વાચક નામના ગુરૂમહારાજ પાસેથી આગમના રહસ્યને જાણીને, મેહરૂપી નિદ્રામાં સૂતેલા પ્રાણુઓને જાગ્રત કરનાર એવા સંબોધસપ્તતિકા નામના ગ્રંથની અમો (વાચનાચાર્ય ગુણવિનય) વૃત્તિ કરીએ છીએ. ૫
અહીં શાસ્ત્રની શરૂઆતમાં સંક્ષેપ રૂચિવાળા એવા ગ્રંથકારે પણ પ્રથમ શિષ્ટ પુરૂષના નિયમને અનુસરવા અને વિનેની શાંતિ વાતે શ્રેષ્ઠ મંગલના સ્થાનરૂપ ઈષ્ટદેવની સ્તુતિ કરવી. જોઈએ. તથા “શાસ્ત્રની શરૂઆતમાં ધર્મ, અર્થ, કામ અને મોક્ષ
