________________
વૈરાગ્યકલ્પલતા/શ્લોક-૧૦૩-૧૦૪
૧૦૯ આશ્રય કરીને રહેવાથી ફરીથી આપણે અભ્યદયને પામીશું, આવો પોતાનો ઉત્સાહ જોઈને તેનો આશ્રય કરનાર મોહનું સૈન્ય પણ પ્રસંગે તે રાજાને ભક્તિથી નમે છે અને સહાય કરે છે, તેથી શ્રાવકની ચિત્તવૃત્તિમાં ભગવાનની ભક્તિ વર્તી રહી છે તે વખતે નષ્ટ જેવું પણ મોહનું સૈન્ય સર્વથા નાશ પામ્યું નથી, પરંતુ ફરીથી પોતાના રાજ્યની પ્રાપ્તિની અપેક્ષા રાખીને બેઠેલું છે. I/૧૦૩ અવતરણિકા :
શ્રાવકની ભગવાનની પૂજાથી હણાયેલું મોહનું સૈન્ય એકાંતમાં જઈને શું વિચારણા કરે છે? તે શ્લોક-૯૯થી કહેવાનું શરૂ કરેલ. હવે તે અન્ય શું વિચારે છે ? તે બતાવે છે – શ્લોક :
जीवन् जनो मा स भटाभिमानी, वैराविशुद्धः खलु योऽधमर्णः । निन्द्यः स पङ्कादपि मर्चमाना
न्मालिन्यकर्तुः परिमर्दकागे ।।१०४।। શ્લોકાર્ચ -
તે જીવતો જન ભટાભિમાની નથી, જે વૈરની અવિશુદ્ધિથી ખરેખર કરજદાર છે, તે પરિમર્દકના અંગમાં માલિત્ય કરનાર એવા મર્ધમાન કાદવથી પણ નિબ્ધ છે. II૧૦૪TI ભાવાર્થશ્રાવકની ભગવાનની પૂજાથી હણાયેલા મોહના સૈન્યની અન્ય વિચારણા -
જે સુભટો જીવતાં છતાં પણ સુભટના અભિમાનવાળા નથી, જેઓ શત્રુથી જિતાયા પછી વૈરની અશુદ્ધિથી કરજદાર છે અર્થાત્ શત્રુનો વેરનો બદલો લેવા માટે તત્પર નથી, તેવા સુભટો હારને કારણે કાદવથી ખરડાયેલા અંગવાળા છે; એટલું જ નહિ પણ મલિન કરનારા એવા મર્દન કરાતા કાદવથી પણ નિર્જે છે અર્થાત્ કોઈ પુરુષ કાદવને મર્દન કરતો હોય ત્યારે તે કાદવ તેને
