________________
70
श्रावक धर्मविशिका नवमी ઉપાર્જનમાં પણ ફ્લેશ છે. પોતાને બોધિમાં હેતુ બનેલ ગુરુનો ઉપકાર વાળવો કેટલો દુષ્કર છે તથા સુવિહિત મુનિઓની જે ચર્ચા અથવા પોતે ક્યારે સર્વ આરંભનો ત્યાગ કરી એ મુનિઓની જેમ વિચરશે વગેરે વિચારણારૂપ સંવેગ રસાયણ આપે. (એ રીતે વિચારવાથી સંવેગ ઉત્પન્ન થાય છે માટે એ વિચારણાને જ સંવેગ રસાયણ કહ્યું - પ્રથમપંચાશક વૃત્તિ)
गोसे भणिओ य विही इय अणवरयं तु चिट्ठमाणस्स । पडिमाकमेण जायइ संपुन्नो चरणपरिणामो ॥ २० ॥ गोषे भणितश्च विधिरित्यनवरतं तु चेष्टमानस्य । प्रतिमाक्रमेण जायते संपूर्णश्चरणपरिणामः ॥ २० ॥
પરોઢિએ ઉઠે ત્યારે પણ ઉપર કહ્યા પ્રમાણે વિધિ સમજવો. (અથવા પરોઢિયાનો વિધિ નવકારથી જાગે વગેરે) આ રીતે નિરંતર *વર્તનારને પ્રતિમાઓના ક્રમથી સર્વવિરતિ ચારિત્રની પ્રાપ્તિ થાય છે. *આ રીતે વર્તનારને દેશવિરતિના પરિણામની પ્રાપ્તિ થાય છે, પ્રાપ્તિ થયેલી હોય તો એનું રક્ષણ થાય છે અને આરાધનામાં વધતા ક્રમે પ્રતિમાઓ જેવી વિશિષ્ટ સાધનામાં ચઢે છે. છેલ્લી પ્રતિમામાં સાધુ જેવી જ ચર્યા અને પછી સર્વવિરતિના પરિણામની પ્રાપ્તિ કરે છે.
(યોગસિદ્ધિ માટે અપુનબંધક, માર્ગાનુસારી આત્માઓએ શું કરવું ? અને પ્રાપ્ત ગુણસ્થાનકની શુદ્ધિ અને સ્થિરતા માટે સાધકે કયી રીતે વર્તવું તથા અરતિ, રાગ, દ્વેષ અને મોહાદિ દોષો ટાળવા શું કરવું ? શું વિચારવું ? કે જેથી તત્વપરિણતિ અને ચિત્તધૈર્ય પ્રાપ્ત થાય કે જે પરમ મોક્ષ સુખનાં સાધક બને. એ માટે જુઓ યોગશતક ગા. ૪૦/૭૭.).
"एवं अब्भासाओ तत्तं परिणामयं चित्तथेज्जं च ।
ગાય માવાપુની સિવસુસંસદમાં પરમં ા ૭૭ ” (યોગશતક) અરતિ = પ્રાપ્ત ગુણોમાં ખેદ-કંટાળો ઉપજે તો તેને નિવારવા માટે શું કરવું? યોગશતક ગા. ૪૬/૪૯.
(ટી.) આ વિંશિકાના કેટલાક શ્લોકો શ્રાવક ધર્મવિધિ પ્રકરણ ગા. ૧૦૬, ૮ (અહીં ૮-૯-૧૦) તથા ૧૧૧/૨૦ (અહીં ૧૧/૨૦) તથા પ્રથમ પંચાશક ગા. ૪૧/ ૫૦ ના શ્લોકો અહીંની ૧૨૦ ગાથાને લગભગ મળતા છે.
|તિ શ્રાવથવિશિવ નવમી
