________________
50
दानविंशिका सप्तमी અને જે સારી રીતે દયાળુ છે તે ધર્મોપગ્રહકર દાનનો દાતા હોઈ શકે. (આવો દાતા હોય તો તેનું દાન શોભી ઉઠે. નહિતર તે લોકમાં નિંદાય, પરિણામે ધર્મ પણ નિંદાય.)
अणुकंपादाणं पि य अणुकंपागोयरेसु सत्तेसु । जायइ धम्मोवग्गहहेऊ करुणापहाणस्स ॥ १७ ॥ अनुकम्पादानमपि चानुकम्पागोचरेषु सत्त्वेषु । जायते धर्मोपग्रहहेतुः करुणाप्रधानस्य ॥ १७ ॥ ता एयं पि पसत्थं तित्थयरेणावि भयवया गिहिणा। सयमाइन्नं दियदेवदूसाणेण गिहिणो वि ॥ १८ ॥ तदेतदपि प्रशस्तं तीर्थकरेणापि भगवता गृहिणा ।
स्वयमाचीर्णं द्विजदेवदूष्यदानेन गृहिणोऽपि ॥ १८ ॥
અનુકંપા કરવા યોગ્ય જીવોને કરુણાપ્રધાન એવા દાતાએ આપેલું અનુકંપાદાન પણ ધર્મની પુષ્ટિનું કારણ છે. (૧૭) માટે અનુકંપાદાન પણ પ્રશસ્ત છે. ગૃહસ્થપણામાં ખુદ તીર્થંકરદેવે પણ વરસીદાન આપેલું છે તથા શ્રમણપણામાં પણ બ્રાહ્મણને દેવદુષ્યનું દાન કરીને શ્રી વીરપ્રભુએ સ્વયં એનું આચરણ કરેલું છે.
धम्मस्साइपयमिणं जम्हा सीलं इमस्स पज्जंते । तव्विरयस्सावि जओ नियमा सैनिवेयणा गुरुणो ॥ १९ ॥ .. धर्मस्यादिपदमिदं यस्माच्छीलमस्य पर्यन्ते । तद्विरतस्यापि यतो नियमात्स्वनिवेदनाद् गुरोः ॥ १९ ॥ तम्हा सत्तऽणुरूवं अणुकंपासंगएण भव्वेणं । अणुचिट्ठियव्वमेवं इत्तो च्चिय सेसगुणसिद्धि ॥ २० ॥ तस्माच्छक्त्यनूरूपमनुकम्पासंगतेन भव्येन । अनुष्ठातव्यमेतदित एव शेषगुणसिद्धिः ॥ २० ॥
દાન એ ધર્મનું પ્રથમ પગથીયું છે. કારણ કે દાન પછી શીલ આવે છે. વિરત એવા શ્રમણોને પણ ગોચરી લાવ્યા પછી ગુરુઓને પોતે લાવેલા આહારમાંથી અનુકૂળ આહાર ગ્રહણ કરીને અનુગ્રહ કરવાની પ્રાર્થનારૂપ નિવેદન વડે એ દાન– ધર્મનું
१ घ च दाणेणगिहिणा वि २ घ च, सति वेयणा
