________________
भिक्षाविंशिका त्रयोदशी
एयद्दोसविर्मुक्को जईण पिंडो जिणेणऽणुन्नाओ । संजोयणाइरहिओ भोगो वि इमस्स कारणओ ॥ ८ ॥ एतद्दोषविमुक्तो यतीनां पिण्डो जिनेनानुज्ञातः 1 संयोजनादिरहितो भोगोऽप्यस्य कारणतः 11 ८ ॥
97
આ દોષોથી રહિત આહારની શ્રી જિનેશ્વર દેવોએ યતિને અનુજ્ઞા આપી છે. એવા નિર્દોષ પિંડનું સેવન પણ સકારણ હોવું જોઈએ અને તે પણ સંયોજનાદિ દોષ રહિત જોઈએ.
दव्वाईसंजोयणमिह बत्तीसाहिगं तु अपमाणं । रागेण सइंगालं दोसेण सधूमगं जाण ॥ ९ ॥ द्रव्यादिसंयोजनमिह द्वात्रिंशदधिकं त्वप्रमाणम् । रागेण साङ्गारं द्वेषेण सधूमकं जानीहि ॥ ९ ॥
સ્વાદ માટે એક દ્રવ્ય સાથે બીજું દ્રવ્ય મેળવીને વાપરવું તે સંયોજના દોષ. બત્રીસ ક્વળથી અધિક આહાર વાપરવો તે અપ્રમાણ દોષ, રાગથી-ગૃદ્ધિથી આહાર વાપરવો તે ઈંગાલ દોષ, અનિષ્ટ આહાર ઉપર દ્વેષ કરીને વાપરવું તે ધૂમ દોષ અને (આગળના ૧૦મા શ્લોકમાં) બતાવેલા કારણો વિના આહાર લેવો તે અકારણ દોષ. वेयण वेयावच्चे इरियट्टाए य संजमट्ठाए ।
तह पाणवत्तियाए छट्टं पुण धम्मचिंताए ॥ १० ॥ वेदनवैयावृत्ये ईर्यार्थं च संयमार्थे च 1 तथा प्राणवृत्यै षष्ठं पुनर्धर्मचिन्तायै ॥ १० 11 ૧. ક્ષુધાની વેદના શમાવવા માટે.
૨. વૈયાવચ્ચ કરી શકાય તે માટે.
3. धर्या वगेरे समितिखोना पालन भाटे.
४. संयमनी साधना भाटे.
प. प्राणिरक्षा (भुव रक्षा) भाटे जने
૬. ધર્મચિન્તા-ધર્મ ધ્યાન કરી શકાય તે માટે આ છ કારણે મુનિ આહાર વાપરે. वत्थं आहाकम्माइदोसदुट्टं विवज्जियव्वं तु ।
दोसाण जहासंभवमेएसि जोयणा नेया ॥ ११ ॥
विसुद्धो (पञ्चाशक ६२४) २ य पाहाकम्माइ
