________________
૮૪ ]
[પ્રરૂપણાવિચારગ્રન્થાનુવાદ
મિથ્યાત્વમાં સ્થિરતા પ્રાપ્ત કરાવતો પોતાના આત્માને માટે અનંતો સંસાર ઉપાર્જન કરે છે” એ વાત અહિંયા કહેવાની જરૂર નથી. કારણ કે અહિંયા જે સર્વસમક્ષપદ મૂક્યું છે, તે પદવડે કરીને અપવાદ બતાવેલો છે, એ પ્રમાણે મહાનિશીથના આલાવમાં પણ એમ જ કહ્યું છે, બીજે કોઈપણ ઠેકાણે આવું અપવાદ પદ પક્ષ સૂચક પદ ન દેખાય ત્યાં પણ અધ્યાહારથી સમજી લેવું, તેથી કરીને તેને સંમત એવા કૃત્યને વિષે તેમજ માર્ગાનુસારી કૃત્યમાં શું ચર્ચા કરવાની?
અર્થાત્ ચર્ચા કરવાની કોઈ જરૂર નથી.
અનુમોદનાને આશ્રીને તેવી જ રીતે ભટ્ટારક હીરવિજયસૂરી મહારાજે ૧૨ બોલનો પટ્ટક બનાવેલ છે. તેમાંનો ૨-જા બોલમાં (જલ્પમાં) આ જ અર્થનું સમર્થન કરેલું છે, જે આ પ્રમાણે છે.
“પરપક્ષીકૃત ધર્મકાર્ય સર્વથા અનુમોદનાને યોગ્ય નથી એવું કોઈએ પણ બોલવું નહિં જેથી કરીને સ્વાભાવિક દાનરુચિ આદિ સાધારણ ગુણો ...અને માર્ગાનુસારી કૃત્યો, મિથ્યાર્દષ્ટિ સંબંધીના તેમજ જૈનોના પરપક્ષ સંબંધીના પણ અનુમોદનાને યોગ્ય છે' અહિંયા જે સર્વથા શબ્દ મૂકેલો છે. (બીજા જલ્પમાં) તેથી કરીને ‘કાંઈક અનુમોદના લાયક છે, અને કાંઈક નથી' તેવો ભાવ જાણવો, અને ‘સ્વાભાવિક' પદ જે મૂકેલું છે, તે ‘સહજ પોતાની સાથે ઉત્પન્ન થયેલા જે ગુણો છે તે લેવાના છે, નહિ કે તેઓની કહેલી ક્રિયાઓ' એ પ્રમાણે સૂચવે છે, 'આ બીજા બોલ અંગે પણ આરાધનાપતાકની સંમતિ આ પ્રમાણે છે,
.सेसाणं जीवाणं, दाणरुइत्तं सहायविणिअत्तं ॥ तह पयणुक सायत्तं, परोवयारिस्स भवस्सं ॥१॥
दक्खिन्न दयालुत्ते, पिअभासिताई विविह गुण निवहं ॥ सिवमग्ग कारणं जं, तं सव्वं अणुमयं मज्झं ॥२॥ एमाई अन्नंपि अ, जिणवर वयणाणुसारि जं सुकडं; कय कारिअ मणुमोइअ, महयं तं सव्वमणुमोए || ३ ||
