________________
१४४
પરિશિષ્ટ-૧
इष्टोपदेशः आरंभि तापदायक मिळतां अतृप्ति बाढते जाण । भोगून, हेयभोगी अधिकचि भोगील तो सुधी कवण ? ॥ १७ ज्याच्या संगतिने जगि बनती वस्तूं पवित्र अपवित्र । त्या इच्छिणें वृथा हो काया संतत अपाय जी करित ॥ १८ उपकारक जें जीवा अपकारक तेंच होय देहास । जें उपकारक होतें अपकारक तें ठरेचि जीवास ॥ १९ चिंतामणी दिव्य तसा खंड पेंडिचा तथापि निःसार । लाभति उभयध्यानें कोणा बुध मानतील बघ सार ॥ २० स्वानुभवें तो प्रगटे प्राप्त देह सम जया असे मान । अत्यंत सुखी आत्मा लोकालोकावलोकिं बघ जाण ॥ २१ एकाग्रमनें इंद्रिय-विषयातें त्यजुनि संयमें जगती । आत्मज्ञानी आत्मा आत्म्यामाजीं बसे तया चिंती ॥ २२ अज्ञभक्ति अज्ञाना जन्मा ज्ञानभक्ति दे दान । जे ज्या जवळी तो तें जगिं दे प्रख्यात हे असे वचन ॥ २३ अध्यात्म्याच्या योगें परीषहादिक न तेच अनुभवतां । आस्रव निरोधिकर्मा येइ निर्जरा सुशीघ्र की सुगतां ॥ २४ कर्ता चटईचा मी यांतचि संबंध भिन्न दोघांचा । ध्यान ध्येयचि आत्मा केवीं संबंध भिन्न वद त्यांचा ॥ २५
१. तुकडा, २. श्रेष्ठ, ३. प्रमाण, ४. सद्बुद्धिशाली, केवलज्ञानी
