________________
વિભક્તિવિચાર પ્રકરણ किं भावी नारकोऽहं किमुत बहुभवी दूरभव्यो नभव्यः, किं वाऽहं कृष्णपक्षी किमु चरमगुणस्थानकः कर्मदोषात् । वह्निज्वालेन शिक्षाव्रतमपि विषवत् खड्गधारा तपस्या, स्वाध्यायः कर्णशूची यम इम विषमः संयमो यद्विभाति ॥६॥
ભાવાર્થ-(૧) શું હું કૃષ્ણપાક્ષિક છું? (ર) શું હું દુર્ભવ્ય છું? (૩) શું હું અભવ્ય છું? (૪) કર્મની બહુલતાથી અથવા તો (પ) શું હું મિથ્યાત્વી બન્યો છું? કે (૬) પછી શું હું નરકે જનારો નરકગામી શું?
કેમ પણ મને શિક્ષાવ્રતોનું પાલન પણ અગ્નિની જવાળા જેવું લાગે છે ! સ્વાધ્યાયનું નામ પડે ને કાનમાં સોયાઓ ખેંચવા માંડે છે. સંયમજીવન અકારું લાગે છે. वस्त्र-पात्रमुपाश्रयं बहुविधं भौ क्षञ्चतुधौँ षधं , शय्या-पुस्तक-पुस्तकोपकरणं शिष्यञ्च शिक्षामपि । गहीमः परकीयमेव सुतरा-माजन्मवृद्धा वयं, यास्यामः कथमीदृशेन तपसा तेषां हहा निष्क्रयम् ! ॥७॥
ભાવાર્થ-જાતજાતના વસ્ત્રો નજાકત પાત્રાઓ, વૈભવી ઉપાશ્રયો, (૧) ભક્ષ્ય (૨) ભોજ્ય (૩) લેહ્ય અને (૪) ચોષ્ય, આમ ચારેય પ્રકારની ભિક્ષાઓ, શય્યા, ઓષધ, પુસ્તકો, પુસ્તકના ઉપકરણો અને શિષ્યો તેમજ શિક્ષણ, આ બધું જ અમે પારકું સ્વીકાર્યું છે. જન્મથી માંડીને આજે અમો વદ્ધ થયા. વિગુ! અમારા કોરા તપ દ્વારા આ બધી ભક્તિનો બદલો શી રીતે વાળીશું?
