________________
૫૭
વિભક્તિવિચાર પ્રકરણ एए वि दो भवीणं, पंचगजोगो उ होइ मणुयाणं । काऊण सत्तगखयं, उवसमसेढीपवन्नाणं ६ ॥११८॥ ओदइआ मणुयगई, उवसमिया विरइ खाइयं सम्मं । खाओवसमियमिंदियमिहई(इं) परिणामि जीवत्तं ॥११९॥
ભાવાર્થ–સિદ્ધના આત્મામાં ક્ષાયિકભાવે સમ્યક્ત અને કેવલજ્ઞાનાદિ તથા પારિણામિકભાવે જીવત્વ હોવાથી ક્ષાયિક અને પારિણામિકભાવરૂપ બેસંયોગી સાત્રિપાતિકભાવનો સંભવ સિદ્ધના આત્મામાં હોય છે (૧). ઔદયિકભાવની મનુષ્યગતિ વગેરે, ક્ષાયિકભાવનું સભ્યત્વ અને કેવલજ્ઞાનાદિ તથા પારિણામિકભાવનું જીવત્વ અને ભવ્યત્વ કેવલજ્ઞાનીમાં હોવાથી ઔદયિક, ક્ષાયિક અને પરિણામિકભાવરૂપ ત્રણસંયોગી ભાવ કેવલજ્ઞાનીમાં હોય છે (૨) // ૧૧દી
ઔદયિકભાવની ગતિ વગેરે, ક્ષાયોપથમિકભાવની ઇન્દ્રિયો વગેરે અને પરિણામિકભાવનું જીવત્વ વગેરે સર્વ સંસારીઆત્માઓમાં હોવાથી ઔદયિક, ક્ષાયોપથમિક અને પારિણામિકભાવરૂપ રણસંયોગી ભાવ સર્વ સંસારિઆત્માઓમાં હોય છે (૩). ઔદયિકભાવની ગતિ વગેરે, ક્ષાયોપથમિકભાવની ઇન્દ્રિયો વગેરે, પરિણામિકભાવનું જીવત્વ વગેરે અને ઔપશમિકભાવનું સમ્યક્ત વગેરે એમ ચારસંયોગી અથવા ઔદયિક ક્ષાયોપથમિક અને પરિણામિકભાવ ઉપર મુજબ અને ક્ષાયિકભાવનું સમ્યક્ત ચોથું, એમ ચારસંયોગી ભાવ પણ છબસ્થભવિકઆત્માઓમાં સંભવી
