________________
' [૨૧] ભોગવવા આવતા નથી. માટે હે આત્મન ! કાંઈક સમજ. બીજાઓને માટે પાપના પેટલા બાંધી દુ:ખી ન થા, અને ન્યાયથી ધન ઉપાર્જન કરી યથાશક્તિ ધર્મકાર્યોમાં તેને વ્યય કર, કે જેથી તારે પરિશ્રમ ફલીભૂત થાય. ૨૮.
अह दुविखयाइंतह भुक्खियाइं जह चिंतियाइं डिंभाई। तह विधि न अप्पा, विचिंतिओ जीव! किं भणिमा?॥ सं. छाया-अथ दुःखितास्तथा बुभुक्षिता यथा चिन्तिता डिम्भाः। तथा स्तोकनापि नात्मा, विचिन्तितो जीव ! किं भणामः ॥२९॥
(ગું. બા.) હે જીવ! તેં મૂઢ બની. “અરે ! આ મારા બાળક દુખીયા છે, ભૂખ્યા છે, વસ્ત્ર રહિત છે ઈત્યાદિ રાત્રિદિવસ ચિન્તવન કર્યું, તેઓને પડતી અગવડો ટાળવા ઈલાજો લીધા. પણ તેં તારા આત્માની થોડી પણ ચિન્તા કરી નહીં કે મેં મારા આત્માનું શું સાર્થક કયું? કેવલ રાત્રિ-દિવસ પરભાવમાંજ મગ્ન રહ્યો. તું મૂઢ બન્યો છે! તને કેટલો ઉપદેશ આપીએ ?-વધારે શું કહીએ ? ૨૯. खणभंगुरं सरीरं, जीवा अन्नो अ सासयसरूवा । कम्मवसा संबंधा, निबंधी इत्थ का तुज्झ ॥३०॥ સં. છાયા-લામશારીરે, કીડન્ટશ્ય શાશ્વસ્વરૂપ
कर्मवशात् सम्बन्धो, निर्बन्धोत्र कस्तव ? ॥३०॥
