________________
[ ૧૮ ] (ગુ. ભા.) હે જીવ! તું એમ ધારે છે કે અમુક માણસે મા બગાડ્યું, અને ફલાણાયે સુધાયું; એમ ધારી રાગ-દ્વેષ કરે છે. પણ આ જગમાં તારું કંઈ બગાડનાર યા સુધારનાર નથી, હું પોતે જ તારું હિત યા અહિત કરે છે અને તું પોતે જ સારા નરસાં કર્મ કરી સુખ-દુ:ખને ભગવે છે, બીજો કોઈ હિતા‘હિત કરતો નથી, તો પછી શા માટે દયામણું મુખ કરે છે? અને બીજાઓના દોષ દેખે છે? ર૭. बहुआरंभविढतं, वित्तं विलसन्ति जीव ! सयणगणा। तज्जणियपावकम्मं, अणुहवसि पुणो तुमं चेव ॥२८॥ सं. छाया-बह्वारम्भाजितं, वित्तमनुभवन्ति जीन! स्वजनगणाः । - તન્નનિતાપામે, મનુમણિ પુના ૨૦ . (ગુ. ભા.) હે જીવ! તેં ખેતી વ્યાપારાદિ અનેક પ્રકારના આરંભ કરી, કૂડ કપટ પ્રપંચાદિ અનેક પ્રકારના અનર્થો કરી, નીચસેવાદિ અનેક પ્રકારનાં અકાર્યો કરી, અને પરદેશભ્રમણાદિ અનેક પ્રકારનાં જોખમ ખેડી મહા પરિશ્રમે ધન ઉપાર્જન કર્યું; પરંતુ તે ધનને સ્વજન-સગા સબંધીઓ વિલસે છેભગવે છે, એટલે તે ધનનું ફળ તે તેઓ ભગવે છે! . પણ તે દ્રવ્ય ઉપાર્જન કરતાં બાંધેલ અનેક પ્રકારનાં પાપકર્મો તે તારેજ ભેગવવી પડે છે, તેઓ કોઈ
