________________
છે. એ પ્રમાણે તેમાં રહેલા વિષયનું જ્ઞાન,વિધિ, દ્રવ્ય, દાતા પાત્રાદિમાં અતિશય આદર યુક્ત ગ્રહણ કરવું તે ભાવનાથી ઉત્પન્ન થતું જ્ઞાન તે ભાવનાજ્ઞાન છે.
જેવી રીતે અશુદ્ધ જાતિરત્ન સ્વાભાવિક (સ્વભાવથી જ) ક્ષાર, માટી-પુટ-પાકાદિના અભાવે પણ દિપીવડે અશુદ્ધ રત્નની દીપ્તી જેવું છે. જાતિરત્ન અશુદ્ધ હોવાં છતાં સ્વભાવથી બીજા રત્નથી અધિક દીપ્તિમાન છે. તેવીજ રીતે અશુદ્ધરત્નની સમ (સમાન) કર્મથી મલિન ભવ્યજીવ પણ થોડા શાને કરી અધિક પ્રકાશ કરનારો થાય છે.
એથી ક્રિયા પણ ઉત્તરોત્તર મોક્ષને આપનારી બને છે. વિશેષાર્થ
બાણની ગતિની જેમ ઉત્તરોત્તર અટક્યા વિના વાક્યાદિના (શ્રુતજ્ઞાનનું) મહાવાક્યર્થ (ચિંતાજ્ઞાન) તેમાંથી અટક્યા વિના સંસ્કારરૂપે વિરમ્યા વિના થતો મનનો વેપાર તે ભાવનાજ્ઞાન તે મોક્ષને આપે છે.
માસતુષમુનિએ એકજ આજ્ઞા પ્રધાન કરી, ભૂલ કાઢનાર છોકરાં નેÁપકો ન આપતાં ઉપકાર કર્યો તેમ વિચારી પોતાની જાતને વારંવાર નિંદતાં, આ રીતે સમતાભાવને ભજતાં, આત્માને નિજગુણથી ભાવિત કરતાં, કેવલજ્ઞાન પામ્યા.
મનનો એક સરખો શુદ્ધ વ્યાપાર ચાલુ રાખ્યો. સાધ્ય ભૂલીને સાધનામાં જોર લગાડ્યું... સાધ્ય સિદ્ધ થયું.... ૯ आद्य इह मनाक्पुंसस्तद्रागाद्दर्शनग्रहो भवति । न भवत्यसौ द्वितीये चिन्तायोगात् कदाचिदपि ॥१०॥ चारिचरकसञ्जीव(वि)न्यचरकचारणविधानतश्चरमे। सर्वत्र हिता वृत्तिर्गाम्भीर्यात्समरसापत्त्या ॥११॥
૬૨.
(ધર્મનું અંજન કર્મનું મંજનો છે
