________________
જ
અંતર વીણા श्रोत्रं श्रुतेनैव न कुण्डलेन, दानेन पाणिर्न तु कङ्कणेन । विभाति कायः खलु सजनानाम्, परोपकारेण न चंदनेन ।
સજ્જન પુરુષો-મહાપુરુષોએ જે કાંઈ શક્તિ પ્રાપ્ત કરી છે તેના વડે તેઓ પરોપકાર જ કરનાર હોય છે. આવા જ એક નિશાંત બુદ્ધિના ધણી, જગત પર પરોપકાર કરનાર, ૧૪૪૪ ગ્રંથના રચયિતા યાકિનીમહત્તરાસૂનું પૂજ્યપાદ શ્રીમદ્ વિજયહરિભદ્રસૂરીશ્વરજી મ.સા. વિક્રમની પાંચમી શતાબ્દિ (મતાંતરે ૮મી સદી)માં થઈ ગયા.
તે મહા પ્રકાંડ વિદ્વાન પૂજ્યશ્રીને એક વિચારધારા સ્લરી કેબુદ્ધિ મલી પણ બુદ્ધિનો ઉપયોગ કરી જાણ્યો નહીં,
તે બુદ્ધિ શા કામની ? પુણ્ય મળ્યું પણ પુણ્યનો સદ્ધપયોગ કીધો નહિ,
તે પુણ્ય શા કામનું ? માનવ થયો પણ માનવતા સાધી નહિ,
તે માનવ શા કામનો ? શક્તિ મલી પણ શક્તિથી લક્ષ્યને સાધ્યું નહિ,
તે શક્તિ શા કામની ? કેવો સુંદર ભાવ ! શક્તિ મલી પણ શક્તિથી લક્ષ્યને સાધ્યું નહિ, લક્ષ્ય હતું મોક્ષ એને સાધવા પરોપકાર ગુણ પહેલાં જ જોઇએ. પરાર્થરસિકતા :- પરોપકાર ગુણ વિના શક્તિ હોવા છતાં સાધ્ય સાધી શકાય નહિ.
(ધર્મનું અંજન કર્મનું મંજન
