________________
૪. રાત્રીના બીજા અને ત્રીજા પહોરમાં નિદ્રા, પ. પહેલા અને ચોથા પ્રહરમાં સ્વાધ્યાય, ૬. અનુકૂળ, પ્રતિકૂળ (શીત-ઉષ્ણ આદિ) ઉપસર્ગ સહવા, ૭. છઠ્ઠ-અઢમ આદિ વિવિધ પ્રકારનાં તપ કરવાં, ૮. મહાકષ્ટ સહવાં, ૯. અલ્પ ઉપકરણ રાખવાં (અલ્પ પરિગ્રહ) અને તેની શુદ્ધિ રાખવી, (નિર્દોષ લેવાં), ૧૦. મોટી પિંડવિશુદ્ધિ (આધાકર્માદિ મોટા દોષોનો ત્યાગ)નું પાલન કરવું, ૧૧. દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળનાં જુદાં જુદાં અભિગ્રહ કરવાં, ૧૨. વિગઈનો ત્યાગ, ૧૩. એક સિક્ય (કોળીયો) પારણામાં ઉણોદરી, ૧૪. અનિયત (એક ક્ષેત્રમાં નહિ) વિહાર, ૧૫. કાયોત્સર્ગ કરવો, ૧૬. ઉપાશ્રયની પ્રતિલેખના-પ્રમાર્જના કરવી, ૧૭. કાળગ્રહણ લેવા વિગેરે સાધુ આચારની વાત કરવી. ઈત્યાદિ બાહ્યાચાર બાલકને સારી રીતે સમજાવવો જોઈએ. જેથી કરીને તે દેવાદિતત્ત્વોમાં શ્રદ્ધાવાળો બને. ૩ થી ૬. मध्ममबुद्धेस्त्वीर्यासमितिप्रभृति त्रिकोटिपरिशुद्धम् । आद्यन्तमध्ययोगैर्हितदं खलु साधुसवृत्तम् ॥७॥ મધ્યમ બુદ્ધિવાળાને કેવી દેશના આપવી તે કહે છે - ૧. ઈર્યાસમિતિ આદિ અષ્ટ પ્રવચન માતાનું જેમાં વર્ણન હોય. ૨. રાગ-દ્વેષ અને મોહ (અજ્ઞાન) વિ. દોષથી જે રહિત હોય અથવા
એ ત્રણથી સાધુ સામાચારીનું વર્ણન જેમાં શુદ્ધ હોય. ૩. હનન (મારવું), પચન (પકાવવું), કયણ (ખરીદવું) આ ત્રણ
દોષથી મુક્ત આહારનું જેમાં વર્ણન હોય. ૪. કષ-છેદ-તાપથી શુદ્ધ અથવા કરવું, કરાવવું અને અનુમોદવું. એ
ત્રણ કોટિ(રીત)થી શુદ્ધ સાધુધર્મનું જેમાં વર્ણન હોય, તેવી દેશના મધ્યમ બુદ્ધિવાળાને દઆપવી કહી છે. અથવા એવો દેશનાવિધિ કહ્યો છે.
સાધુનો આચાર પ્રારંભ, મધ્યમ અને અંતઅવસ્થામાં હિતકારી છે. ૧. પ્રથમ અવસ્થામાં અધ્યયન. ૨. વચલી અવસ્થામાં અર્થશ્રવણ. ૩. છેલ્લી અવસ્થામાં ધર્મધ્યાનાદિ, ભાવના (કાઉસ્સગ્ગી આદિ...૭
/ ષોડશકભાવાનુવાદ
