________________
[ ૬૦ ]. मोहाख्यशत्रुस्तु महाबलिष्ठो, जगज्जनान स्वे वदने निवेश्य । संचूर्णयन भक्षयते प्रकामं, तस्मात्तमुज्जासय धर्मवर्मा ॥१९४॥
તદુપરાંત મેહ નામને મહાબળવાન શત્રુ વિશ્વના પ્રાણીગણુને પિતાના મુખમાં પકડીને અધિક ચૂરેચૂરા કરી નાખતે ખાઈ જાય છે તેથી ધર્મરૂપી બખ્તરવાળે તું તેને હાંકી કાઢ. ૧૯૪. पूर्वेऽपि ये जैनवरा बभूवु-स्तथा मुनीनां प्रवराश्च सन्तः । ते यत्नमाराध्य जिनेन्द्रधर्मे, मोक्षाख्यमापुः पदमव्ययं तत् ॥१९५
પૂર્વે પણ જે ગણધરાદિ મહારાજાઓ, શ્રેષ્ઠ મુનિએ તથા સત્પષ થઈ ગયા તેઓએ પણ યત્નપૂર્વક શ્રી જૈનધર્મને આરાધીને અક્ષય-એવું મેક્ષસ્થાન પ્રાપ્ત કર્યું હતું. ૧૫. अतः प्रमाद सहसा विमुच्य, प्रयत्नतः सजिनधर्ममार्गे । पांथत्वमासाद्य समाप्नुहि त्वं, जीवामरं मोक्षपदं सुनित्यम्॥१९६
આથી પ્રમાદને સત્વર ત્યાગ કરીને, શ્રી જૈનધર્મરૂપી માર્ગને મુસાફર બનીને હે જીવ! તું શાશ્વત-મૃત્યુ રહિતમક્ષસ્થાનને પ્રાપ્ત કર. ૧૯૬. तपश्चयं ब्रह्मरति निवृत्ति-मनित्यशारीरसुखादिजालात् । संप्राप्य नित्यं निजसौख्यतचं, लभस्व जीव! प्रमदाढ्यपूर्णम् ॥१९७
હે આત્મન્ ! નશ્વર શારીરિક સુખના સમૂહદ્વારા તપના બાહ્ય-આત્યંતરાદિક બાર પ્રકારના તપને સમૂહ,
