________________
[૫૫] यतः शुचीन्यप्यशुचीभवन्ति, कृम्याकुलात्काकवृकादिभक्ष्यात् । द्राग्भाविनो भस्मतया ततोऽस्मात,मांसादिपिण्डात्स्वहितं गृहाण ॥
કૃમિ–શુદ્ર જંતુથી વ્યાસ, કાગડાઓ અને વરૂ આદિ શિકારી પશુ-પક્ષીઓથી ભક્ષણ કરવા લાયક, તાત્કાલિક ભરમ રૂપે પરિણમનાર અને જેના સંગથી પુનિત વસ્તુઓ પણ અપવિત્ર બને છે તેવા આ માંસાદિ સપ્ત ધાતુમય શરીરથી હે ચેતન ! તું તારું આત્મકલ્યાણ સાધી લે. ૧૭૯૦ संध्याभ्रवर्णैस्तुलनामुपेतात, क्षणप्रभाभासतां गताच । करीन्द्रकर्णाचलचञ्चलाद्वै, मनुष्यकायात्स्वहितं गृहाण ॥१८०॥
વળી–
સાયંકાળના રંગબેરંગી વાદળા સરખા, વિજળીના ચમકારા જેવા અને ગજેન્દ્રના કાનના પ્રાંતભાગના જેવા ચપળ આ મનુષ્ય દેહથી હે ચેતન ! તું આત્મકલ્યાણ સાધી લે. ૧૮૦. रे जीव ! बुध्यस्व बहुनि जन्मा-न्यासादितान्यप्यशुचित्वभावात् । तुल्यान्यपि प्राग्भवपुण्यजाल-प्रभावतो यन्मनुजस्य जन्म।।१८१
અપવિત્ર ભાવનાથી--અશુભ યુગોના સમૂહથી (મનુષ્ય ગતિ સિવાય ) સમાન જાતિમાં તું અનેક વાર જન્મે છે, પરંતુ પૂર્વના અનંત પુણ્યરાશિના પ્રભાવથી આ દુર્લભ માનવદેહ પ્રાપ્ત થયેલ છે એમ હે જીવ ! તું સમજ. ૧૮૧. सम्यक् समाश्रय जिनेन्द्रपदप्लवन्तं,
पारं गमिष्यसि यतो भवसागरस्य ।
