________________
[ ૪૭ ] શાહિસકથા ઇના-ન્યુ વિનોડપ સમાનિવૃા मिथ्यावायं किं प्रकरोति चिंता-मणी सदृशं मनुजायुरेषः ॥१५४
ક્ષણભંગુર-ક્ષણવિનાશી શબ્દાદિ-શબ્દ, રૂપ, રસ, ગંધ અને સ્પર્શ-સુખને સમ્યક્ પ્રકારે ગ્રહણ કરવાને ઈચ્છત અને પ્રયત્ન કર્યા છતાં ખેદયુક્ત બનેલે આ આત્મા ચિંતામણિ રત્ન સમાન આ મનુષ્યભવને શા માટે ફોગટ વેડફી નાખે છે? ૧૫૪. सांसारिकीवृत्तिरियं मरीचिका-तुल्येन्द्रजालेन समा तथापि । मोहाढ्यजीवः प्रविबुध्य सत्यां, कथं विरक्तिं न करोति तस्याः१५५
મૃગજળ-ઝાંઝવાના જળ તથા ઇંદ્રજાળ જેવી આ સંસારની રહેણીકરણું હોવા છતાં પણ તેને સાચી માનીને મોહવશ પડેલે પ્રાણી તેનાથી–સંસારથી વૈરાગ્ય દશાને કેમ પામતે નથી? ૧૫૫. अज्ञानभावं प्रविनाश्य सम्यक, सुज्ञानभावं हृदि संप्रधार्य । शिवेन भाव्या सततं शिवाप्त्यै, धर्मादिभावात्सुविरक्तिरेव ॥१५६
મિથ્યાત્વ રૂપ અજ્ઞાન દશાને દૂર કરીને અને અંતઃકરમાં સમ્યગ્દષ્ટિ-સમક્તિને ધારણ કરીને શિવસુખની પ્રાપ્તિ માટે હંમેશા ધર્મબુદ્ધિથી શાંતિપૂર્વક વૈરાગ્ય ભાવના જ ભાવવી જોઈએ. ૧૫૬. मनोहयं दुर्विषयेषु लुब्ध, धावन्तमारात्सुनियंत्र्य भूयः । जिनेन्द्रमार्गे सुखदे सदैवा-स्थाप्यो हयो मानससंज्ञ एषः॥१५७
