________________
[ ૩૬ ] ત્યારબાદ તે ધર્મની શ્વેતાંબરમતની દીક્ષા સ્વીકારવામાં પિતાના મનમાં દઢ ભાવનાવાળા થયા એટલે તે વૈર્યશાળી મહાપુરુષ ખેટક માર્ગને ત્યાગ કરીને એકદમ જામનગર આવી પહોંચ્યા. ૧૧૫. तत्राशृणोत्सद्विनयाख्यसाधो-जिनेन्द्रधर्मप्रवणं चरित्रम् । तेनायमासीत्पुनरस्य पार्श्वे, दीक्षां जिघृक्षुर्मतिमाँस्तदानीम्।११६
જામનગરમાં આવીને મહાત્મા શ્રી વિનયવિજયજી મહારાજનું જૈનધર્મપરાયણ ચારિત્ર સાંભળ્યું જેથી તે બુદ્ધિમાન ધર્મચંદ્રમુનિ તેમની પાસે ફરી વાર તાંબરમતની દીક્ષા લેવાની ઈચ્છાવાળા થયા. ૧૧૬ परस्परं धर्मकथाप्रसंगात, सत्पूज्यबुद्धिविनयाख्यसाधौ।। जज्ञेऽस्य पाखण्डपथान्मुमुक्षोः, सत्पुण्यभाजो नहि दुर्लभाऽसौ११७ - અરસ્પરસ ધર્મકથા-ધર્મચર્ચાના વાર્તાલાપથી મિથ્યા માર્ગને છેડવાની ઈચ્છાવાળા તેમની શ્રી વિનયવિજયજી મહારાજ પ્રત્યે પૂજ્યબુદ્ધિ ઉત્પન્ન થઈ. પુણ્યશાળી જેને સત્ય વસ્તુની પ્રાપ્તિ થવી દુર્લભ નથી. ૧૧૭. तदा समासीत्सुसमागमोऽस्य, सच्छ्रावकैश्चैत्यपरार्द्रचित्तैः । तारादिचंद्रैः परमर्द्धियुक्तै-घेलाख्यशाहैश्च जिनेंद्रभक्तैः ॥११८॥
ત્યારબાદ અતુલ સંપત્તિશાળી તારાચંદ શેઠ તેમજ જૈનધર્મ પ્રત્યે ભક્તિભાવવાળા ઘેલાશાહ આદિ જિનભક્તિપરાયણ શ્રાવકો સાથે તેને સમાગમ–મેળાપ થયે. ૧૧૮.
