________________
[ ૩૫ ] ( આ સમયે) ઘેલાશાહને સદાચારી પુત્ર, સ્થાનકવાસી ધર્મનું પાલન કરનાર, કચ્છ દેશમાં આવેલ સુંદર પત્રી ગામને રહીશ ધારશી શાહ નામના યુવાને પોતાના સંધાડામાં દીક્ષા લઈને ધર્મચંદ્ર મુનિ બન્યા પછી જલદીથી શુદ્ધ જૈનધર્મને પામવાની ઈચ્છાવાળા તે પિતાના અંતઃકરણમાં શ્રી જિનેંદ્રપ્રરૂપિત શુદ્ધ માર્ગને વિચાર કરવા લાગ્યા. ૧૧૧-૨. जिनेन्द्रचैत्यप्रतिमादिपूजा-युक्तं सुधर्म धवलाम्बराणाम् । सत्साधुवयैरिति दीर्घकालात, सत्संसेवितं स्वे हृदये विवेद॥११३
ત્યારબાદ સજજન પુરુષવડે લાંબા સમયથી સેવાયેલા, જિનમંદિર, પ્રતિમાપૂજાથી યુક્ત શ્વેતાંબરના મૂર્તિપૂજારૂપ ધિર્મને ઉત્તમ સાધુ-મુનિરાજેદ્વારા પોતાના હૃદયકમળમાં
સ્થા –એટલે કે તે જ મૂર્તિપૂજારૂપ ધર્મ સાચે છે એમ જાયું. ૧૧૩. प्रमाणवत्तत्र निजार्थबोधे, स्वप्नोऽपि दैवात्सदृशो बभूव । । सेनास्य विश्वासपदं विशेषा-जातःस धर्मः प्रतिमापराणां॥११४
સ્વાર્થના બધમાં–આત્મકલ્યાણની જાગૃતિમાં પ્રમાણની માફક ભાગ્યગથી તેમનું સ્વપ્ન (વિચાર) સફળ બન્યું અને તેથી મૂર્તિપૂજારૂપ ધર્મ (શ્વેતાંબર સંપ્રદાય) અધિક રીતે તેમના વિશ્વાસનું-શ્રદ્ધાનું સ્થાન બન્ય. ૧૧૪. ततः स्वचिते दृढभाव आसी-त्तद्धर्मदीक्षाग्रहणे तदानीम् । कुमार्गमुत्सृज्य स धीरवर्यः, प्रत्यग्रपुर्या सहसाऽऽजगाम ॥११५
