________________
૧૨૦ અર્થ–ચાર નિર્ગસ્થ આહકર્મ વેદ, નિર્ચન્જનિન્જ મેહનીય
વજીને સાત કર્મ વેદે, સ્નાતકનિર્ગસ્થ ઘાતી કર્મ
વને ચાર કર્મ વેદે છે. વિશેષાર્થ–પુલાક બકુશ તથા બંને પ્રકારના કુશીલ એ
ચારે નિથ આઠે કર્મ વેદે છે. પહેલેથી દશ ગુણઠાણ સુધી આઠે કર્મને ઉદય હોવાથી ત્યાં આઠે કર્મનો ઉદય હોય. નિર્ગસ્થને મેહનીય વિના સાત કર્મને ઉદય હેય. કારણકે આ નિગ્રંથ ચારિત્ર આગિઆરમાં બારમા ગુણઠાણે હોય છે. અને ત્યાં સાતકર્મને ઉદય હોવાથી આ નિર્ગસ્થને સાત કર્મને ઉદય હોય છે. સ્નાતક નિગ્રન્થ તેરમાં ચૌદમા ગુણઠાણ વાળા જ હોય છે. અને તે ગુણઠાણે જ્ઞાનાવરણીય દર્શનાવરણીય મેહનીય અને અંતરાય એ ચાર ઘાતી કર્મ વજીને બાકીના વેદનીય આયુષ્ય નામ અને ગોત્રને ઉદય હોય છે.
૨૩-કર્મોદીરણુદ્ધાર કેઈપણ કર્મ બંધાયા પછી જ્યાં સુધી તેને અબાધા કાળ પુરે ન થાય ત્યાંસુધી તેને ઉદય થતો નથી. ઉદય થયા પછી બધા કર્મ પુદ્ગલે એક સાથે ઉદયમાં આવતાં નથી, પણ કમશઃ ઉદયમાં આવે છે. ઉદય સમયથી માંડીને એક આવલિકા કાળની અંદર ઉદયમાં આવવા યોગ્ય પુદગલો ઉદય સમયને પ્રાપ્ત થયેલાં કહેવાય છે. અને આ કમશ: ઉદયમાં આવતા કર્મપુલમાં ઉદય સમયને અપ્રાપ્ત કર્મ
