________________
८८
भाधारस्थ 52 भाग-२/d5-४ | गाथा-७५
गाथा:
पत्थियणिसेहवयणं पच्चक्खाणी जिणेहि पनत्ता । णियइच्छियत्तकहणं णेया च्छानुलोमा य ।।७६।।
छाया:
प्रार्थितनिषेधवचनं प्रत्याख्यानी जिनैः प्रज्ञप्ता ।
निजेप्सितत्वकथनं ज्ञेया इच्छानुलोमा च ।।७६।। सन्वयार्थ :
पत्थियणिसेहवयणं प्रार्थित निषेधक्य, जिणेहि भगवान 43, पच्चक्खाणी-प्रत्याध्यामाषा पन्नत्तापाई छ. य=भने, णियइच्छियत्तकहणं-far सितत्य ४थन, इच्छानुलोमा २७Iनुलोमभाषा, णेयावी . ॥७॥ गाथार्थ:
પ્રાચિંતનું નિષેધવયન ભગવાન વડે પ્રત્યાખ્યાની ભાષા કહેવાઈ છે અને નિજ ઈસિતત્વનું કથન ઈચ્છાનુલોમભાષા જાણવી. II૭૬ll टीका :
प्रार्थितस्य-याचितवस्तुनः यनिषेधवचनं सा जिनैः प्रत्याख्यानी प्रज्ञप्ता, यथा इदं न ददामीत्यादि प्रार्थितस्येति उपलक्षणं दुराचरितनिषेधवचनस्याऽपि, ‘पापं न करिष्यामी'त्याद्याकारस्य तथात्वात्, तस्मानिषेधविषये निषेधप्रतिजैव प्रत्याख्यानी । उक्ता प्रत्याख्यानी ६ । अथेच्छानुलोमामाह - निजेप्सितत्वं स्वेच्छाविषयत्वं तत्कथनं चेच्छानुलोमा ज्ञेया, यथा कश्चित् किञ्चित्कार्यमारभमाणः कञ्चन पृच्छति (ग्रन्थाग्रम्-श्लोक ८००) 'करोम्येतत् ?' इति । स प्राह-करोतु भवान् ममाप्येतदभिप्रेतमिति, अत्र चाप्तेच्छाविषयत्वेन, स्वेष्टसाधनत्वशङ्काप्रतिरोधेन तनिश्चयात्स्वेच्छाया अविलम्बन प्रादुर्भावादिच्छानुलोमत्वम्, यत्राऽपि शोभनमेतदित्येवोच्यते तत्रापि वक्त्रिच्छाविषयत्वमर्थात् प्रतीयत एव ।
अथ यत्र जातदीक्षेच्छस्यापि पित्राद्यनुमत्यर्थं गुरुं प्रति प्रश्नस्तत्र 'यथासुखं मा प्रतिबन्धं कुर्याः' इत्युत्तरं तत्र कथमिच्छानुलोमत्वम्, इच्छाया उत्पन्नत्वेन पुनरनुत्पदनादिति ? मैवम्, तत्रोपेयेच्छाया
