Shravakna Bbar Vrato Yane Navpad Prakaran

SR No.: 022030
Original Sutra Author: N/A
Author: Rajshekharsuri
Publisher: Vijaydansuri Jain Gyanmandir ane Paushadhshala Trust
Publication Year: 1991
Total Pages: 498
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 15 MB

Page 72

શ્રી નવપદ પ્રકરણ ગ્રંથનો ગુજરાતી ભાવાનુવાદ
૫૫ આમ–તેમ નજર કરતાં જાણે મહારાજાની સેના હોય તેમ સેંકડો કમળોથી સંકીર્ણ હતી, વિવિધ વાનર અને પક્ષીઓથી સુશોભિત હતી, જાણે રામ-રાવણની યુદ્ધભૂમિ હોય તેમ ભયંકર રાક્ષસે તેમાં ફરી રહ્યા હતા, નલનામના શ્યામ ઘાસથી અલંકૃત હતી, જીતવાની ઇચ્છાવાળા રાજાની જાણે વિજયયાત્રા ન હોય તેમ માછલાવાળી નદી તેમાં હતી, પૃથ્વી ઉપર કાશ નામનું ઘાસ હતું, તેમાં ક્યાંય મનુષ્ય ન દેખાતા હોવા છતાં વિવિધ વૃક્ષેને ધારણ કરનારી હતી, હરડેથી યુક્ત હોવા છતાં પાંદડાથી રહિત ન હતી.
તે નિર્જનભૂમિમાં કેટલોક ભૂમિભાગ ઓળંગી ગયા પછી એમનું પૂર્વે લીધેલું પાણી પૂરું થઈ ગયું. તેથી તેઓ તૃષાથી દુઃખી થયા. પાણી આપનારા બીજાને નહિ જોતા તેમણે આ પ્રમાણે વિચાર્યું કે પહેલાં લીધેલું આપણું પાણી હમણાં પૂરું થઈ ગયું છે, સારી રીતે જોવા છતાં પાણી આપનાર બીજો કેઈ આપણે જે નહિ. સ્વયં પાણી લેવું આપણને ક૯પે નહિ. આથી આપણને હમણું મરણ એ જ કલ્યાણ છે. કારણ કે કહ્યું છે કે-“પ્રવેશ માટે બળેલો અગ્નિ સારે છે, અર્થાત્ અગ્નિમાં પ્રવેશ કરીને બળી જવું એ સારું છે, પણ લાંબા કાળ સુધી એકઠું કરેલું = પાળેલું વ્રત ભાંગે એ સારું નથી. સુવિષ્ણુદ્ધ કેશી ( = સમાધિ રહે તેવા કોઈ ઉપાયથી) મૃત્યુ થાય એ સારું છે, (અથવા જેણે સુવિશુદ્ધ કર્મ કર્યું છે તેનું મૃત્યુ સારું છે, ) પણ વત ખંડન કરનારનું જીવિત સારું નથી.?? આ પ્રમાણે સર્વસંમત વિચારણા કર્યા પછી તેમણે ત્રિદંડ, કુંડિકા વગેરે ઉપકરણોનો એકાંતમાં ત્યાગ કર્યો. પછી ગંગા મહાનદીના કિનારાના કેરા ભાગમાં રેતીનો સંથારો પાથરીને, તેના ઉપર પભ્રંક આસને પૂર્વાભિમુખ બેસીને, લલાટે અંજલિ જોડીને, શકસ્તવથી અરિહંત ભગવાનની સ્તુતિ કરીને, વર્તમાન તીર્થાધિપતિ શ્રી મહાવીરસ્વામીને અને ધર્માચાર્ય અંબડ પરિવ્રાજકને વિશેષથી વંદન કર્યું. પછી પૂર્વે જાવજજીવ સુધી લીધેલા સ્થૂલ પ્રાણાતિપાત વિરમણ, મૃષાવાદ વિરમણ, અદત્તાદાન વિરમણ, સર્વ પ્રકારે મૈથુન વિરમણ અને પરિગ્રહ વિરમણ વ્રતને યાદ કરીને હમણાં પણ ફરી શ્રમણ ભગવાન મહાવીરની પાસે સર્વ પ્રાણાતિપાતનું પચ્ચખાણ કરીએ છીએ ઈત્યાદિ ક્રમથી સર્વ વ્રતો ઉચર્યા. અઢાર પાપસ્થાનને વોસિરાવ્યા. જાવજજીવ ચાર આહારનો ત્યાગ કર્યો. અંતિમ શ્વાસોશ્વાસમાં શરીરને પણ અમોએ ત્યાગ કર્યો છે
૧. વિટ-grદતા એમ શ્લેષ કરીને ક્યાંય મનુષ્યો ન દેખાતા હોવા છતાં નર = વ્યભિચારી પુરુષોથી વિદિત = ઢંકાયેલી હતી એ અર્થ થાય.
૨. અહીં બીજો અર્થ આ પ્રમાણે છે:-રાવ = મહાદેવ, મનાતા = સેવિકા, અપ = મgતમૂળ સ્થા: = અvળ, ન મgi = નાપn I શિવની સેવિકા હોવા છતાં ત્રણથી રહિત ન હતી.