________________
શ્રી નવપદ પ્રકરણ ગ્રંથના ગુજરાતી ભાવાનુવાદ
સ્નાન=શરીરની શુદ્ધિ કરવી. દાન=ભ્રાહ્મણેાને ( ધન વગેરે) આપવું. પ્રેષણ=હાડકાં વગેરે ( ગંગાનદી વગેરે સ્થળે) મેઝલવું. પિંડ=મૃત્યુ પામેલા પિતા આદિના નિમિત્તે પિંડપાત કરવા. હવન=અગ્નિમાં ઘી આદિ નાખવું.
દુબળાતૢ' એ સ્થળે રહેલા ૢિ શબ્દથી વિશિષ્ટ ચાગનાં અનુષ્કાના અને અનુછાનનાં સ્થાનેા વગેરે સમજવું. ‘પાડ્યુ ’ એ સ્થળે રહેલા બ્રર્િ શબ્દથી વ્યતિપાત ( = જ્યેાતિશાસ્ત્રમાં પ્રસિદ્ધ યોગ અથવા પડતી ) વગેરે સમજવું. ‘મિદર્ફે 'એ . સ્થળે રહેલા ર્િ શબ્દથી નીચે મુજબ સમજવું.
,
66
6
૯૩
સમ્યક્ત્વના સ્વીકાર કરનારને અન્યદર્શીનીઓનાં મદિરાને અને દેવાને વંદન અને સ્તુતિપૂર્વક પ્રણામ કરવાનુ કલ્પે નહિ.(૧) ધર્મમુદ્ધિથી અગ્નિ સળગાવવા-દવદાન કરવુ, મૃતનાં હાડકાં નદીમાં પધારાવવાં, બીજાને અગ્નિ આપવા, અનાથાશ્રમેા બાંધવાં, તળાવ ખાદાવવાં, પરમે -બાંધવી, પિપળાના વૃક્ષને પાણી સિંચવું, અસંયમીઓને ( = લૌકિક ગુરુઆને) વસ્ત્રો, ફળા વગેરેનુ... અને ગાયનુ દાન કરવું એ ન પે.” (૨)
આ બધું અને અન્ય ગ્રંથેામાં આવું બીજું પણ કહ્યું હોય તે બધુંય ગૌરવલાઘવના (અધિક–એછા લાભના) વિચાર કરીને, અર્થાત્ (મિથ્યાત્વમાં) સ્થિર કરવાની પ્રવૃત્તિથી ખીજાઓના મિથ્યાત્વના વિષય ન બને તે રીતે વિચારીને કરવું. આ પ્રમાણે કરનારે સમ્યક્ત્વની ચતનાનું પાલન કર્યું છે. આ પ્રમાણે ગાથાના અક્ષરા છે. [૧૭] છઠ્ઠા ચેતનાદ્વારનું વ્યાખ્યાન કર્યું. હવે સમ્યક્ત્વનું સાતમું અતિચારદ્વાર કહેવામાં આવે છેઃ
एत्थ य संका कंखा, विइगिच्छा अन्नतित्थिपसंसा । परतित्थिओवसेवा, य पंच दूसंति सम्मत्तं ॥ १८ ॥
ગાથા:- સમ્યક્ત્વમાં શંકા, કાંક્ષા, વિચિકિત્સા, અન્ય તીર્થિક પ્રશંસા અને પરતીથિંકાપસેવા– આ પાંચ અતિચારો થાય છે, અને થયેલા તે અતિચારા સમ્યક્ત્વને કૃષિત કરે છે.
ટીકાર્થ:- થ ચ' એ સ્થળે 7 ના પ્રયાગ નહિ હેલા વિશેષ અર્થાના સંગ્રહ માટે છે. વિશેષ અર્થ આ પ્રમાણે છેઃ–નિશ્ચયથી સમ્યક્ત્વ ગયે છતે અને વ્યવહારથી સમ્યક્ત્વને મલિન કયે છતે શંકા વગેરે અતિચાર થાય છે. દૂષિત કરે છે એટલે સમ્ય
ને વિકૃત કરે છે કે સમ્યક્ત્વના નાશ કરે છે.
૧. આ ગાથા ક્યા ગ્રંથની છે તે જાણી શકાયું નથી. અટકળે એનેા અથ લખ્યો છે. આથી અલખવામાં મારી ભૂલ પણ હાય.
૨. કેટલાક અજ્ઞાન છવા દવદાનથી પુણ્ય થાય એવુ માનનારા હાય છે.