Page Text
________________
४४२ -
કુપક્ષકૌશિકસહસ્ત્રકિરણાનુવાદ सव्वत्थ करेइ सव्वं चउठाणेसु निअमा कायव्वं, तं जहा चेइअधरे, साहुमूले, पोसहसालाए, धरे आवस्सयं करेंतोत्ति, तत्थ जइ साहुसगासे करेति तत्थ का विही?, जइ पारंपरभयं नत्थ, जइवि केणइ समं विवाओ नत्थि, जइ कस्सवी ण धरोति, मा तेण अंछविअंछिअं कढिजति, जइ धारणगं दह्ण ण गेण्हति मा नासिजहित्ति, पढमं जइ अ वावारं ण वावारेति ताहे धरे चेव सामातितं काऊण उवाहणाओ मोत्तूण सञ्चित्तदवविरहिओ वच्चति, पंचसमिओ तिगुत्तो इरियाए उवउत्तो जहा साहू, भासाए सावजं परिहरंतो, एसणाए कट्टे लेटुं वा पडिलेहित्तु एवं आदाणनिक्खेवणे, खेलसिंधाणे ण विगिंचति, विगिंचतो वा पडिलेहिअ पमजिअ थंडिले, जत्थ चिट्ठति तत्थ गुत्तिनिरोहं करोति, एताए विहीए गंता तिविहेण णमिऊण साहूणो पच्छा साहूसक्खि सामाइतं करेति 'करेमि भंते !सामाइयं सावजं जोगं पञ्चक्खामि दुविहं तिविहेण जाव साहू पञ्जुवासामि' त्ति काऊण, जइ चेइआई अत्थि तो पढमं वंदति, साहूणं सगासातो रयहरणं निसिजं वा मग्गति, अह घरे तो से उग्गहि रयहरणं अत्थि, तस्स असति पोत्तस्स अंतेण, पच्छा इरितावहिआए पडिक्कमइ, पच्छा आलोइत्ता वंदति, आयरि-आदि जहा रायणिआएत्ति, पुण्णोवि गुरुं वंदित्ता पडिलेहित्ता निविठ्ठो पुच्छति पढति वा, एवं चेइएवि, असति साहूचेइआणं पोसहसालाए . सगिहे वा, एवं सामाइअं आवस्सयं वा करेति, तत्थ नवरि गमणं नत्थि, भणति–जावनिअमं समाणेमि, जो इडिपत्तो सो किर एंतो सब्बिड्डीए एति तो जणस्स अड्डा होति, आदिता य साहुणो सप्पुरिसपरिग्गहेण, कतसामाइएण य पाएहिं आगंतव्वं, तेण ण करेति, आगतो साहुसगासे करेति, जइ सो सावओ ण कोइ उद्वेति, अह अहाभहुत्ति पूआ कया होहित्ति भणतित्ति ताहे पुबरइअं आसणं कीरति, आयरिआ णं उद्वित्ता अच्छंति, तत्थ उटुंतमणुटुंते दोसा भाणिअव्वा, पच्छा सो इड्डिपत्तो सामातितं काऊण पडिक्कतो वंदित्ता पुच्छति, सो किर सामातितं करेंतो मउडं ण अवणेति, कुंडलाणि णाममुदं पुप्फतंबोलपावारगमादि वोसिरति, अण्णे भणंतिमउडपि अवणेति, एसा विही सामाइयस्सत्ति।।”
આ ચૂર્ણિપાઠનો અર્થ :–“સામાયિક એટલે સાવદ્ય યોગનો પરિહાર અને નિરવઘયોગની પ્રતિસેવના. તે શ્રાવકે કેવી રીતના કરવું? સામાયિક કેવી રીતે કરવું? શ્રાવકો બે પ્રકારના છે. એક
ઋદ્ધિ પ્રાપ્ત અને બીજો અનઋદ્ધિપ્રાપ્ત (સામાન્ય) છે. જેમા અનન્ટઋદ્ધિ પ્રાપ્ત તેમાં જે શ્રાવક છે તે ચૈત્યભવન–જિનમંદિરમાં સાધુની પાસે ઘરમાં અથવા તો પૌષધશાલામાં અથવા તો જ્યાં ચિત્તની સમાધિ રહે ત્યાં વિશ્રાંતિ પામે અથવા સર્વથા નિર્ચાપાર રહિને ચારસ્થાનોને વિષે બધુંજ નિયમે કરવું જોઈએ. (ચૈત્ય—સાધુ પાસે–પૌષધશાળામાં અને ઘરે) આવીને કરે. તેમાં જો સાધુની પાસે કરેતો કઈ વિધિ? જો પરંપરાએ ભય ન હોય. અથવા તો કોઈની સાથે વાદ વિવાદ ન હોય અથવા તો કોઈનો દેવાદાર ન હોય કે જેથી કરીને ખેચાખેચ કે ખેંચતાણ કરે અથવા તો દેવાદારના કારણે તેને પકડે. અથવા તો લેણદારને જોઈને નાશવાનું થાય. પહેલા તો જો વ્યાપાર આદિ ન હોય તો ઘરે સામાયિક કરીને, લઇને મોજડી આદિનો ત્યાગ કરીને, સચિત્ત દ્રવ્યરહિતનો થયો છતો જાય. પાંચ સમિતિથી સમિત અને ત્રણ ગુપ્તિથી ગુપ્ત અને ઈરિયાવહિયાથી ઉપયુક્ત. (જવી રીતે સાધુ) હોય તેવી રીતે. ઇરિયા સમિતિથી યુક્ત થયો છતો. ભાષાએ કરીને સાવદ્ય ભાષાનો પરિત્યાગ કરતો. અને એષણાવર્ડ કરીને-કાષ્ઠ–તણખલું–પથરો—àડું વગેરેની પડિલેહના કરીને લેવા-મૂકવાવાળો હોય. ગ્લેખ બળખાને
| SR No. | 022027 |
| Book Title | Kupaksha Kaushik Sahasra Kiran Aparnam Pravachan Pariksha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dharmsagar, Narendrasagarsuri, Munindrasagar, Mahabhadrasagar |
| Publisher | Shasankantakoddharsuri Jain Gyanmandir |
| Publication Year | 2002 |
| Total Pages | 502 |
| Language | Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Book_Devnagari & Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |