________________
શ્રી પ્રવચન પરીક્ષાનુવાદ ભાગ-૧
જે ૩૨૩ ૫૧ તેમની પાટે શ્રીજ્ઞાનસાગરસૂરિ થયા. ૫૬ તેમની પાટે લક્ષ્મીસાગરસૂરિ થયા. પર તેમની પાટે શ્રીકુલમંડનસૂરિ થયા. પ૭ તેમની પાટે સુમતિસાધુસૂરિ થયા. પ૩ તેમની પાટે સોમસુંદરસૂરિ થયા. પ૮ તેમની પાટે હેમવિમલસૂરિ થયા. ૫૪ તેમની પાટે મુનિસુંદરસૂરિ થયા. ૫૯ તેમની પાટે આણંદવિમલસૂરિ થયા. ૫૫ તેમની પાટે રત્નશેખરસૂરિ થયા. ૬૦ તેમની પાટે વિજયદાનસૂરિ થયા.
તેમની પાટે ૬૧ શ્રીહીરવિજયસૂરિ વિદ્યમાન વર્તે છે. એ પ્રમાણે તપાગણ સંબંધીની પટ્ટાવલી ઉદ્યોતનસૂરિને આશ્રીને સર્વ ગણવાલાઓની પટ્ટાવલી સમાન છે અને ઉદ્યોતનસૂરિની પાટે શ્રી સર્વદવસૂરિ થયા. અને તે બૃહદ્ગચ્છના હેતુરૂપ છે એ પણ બહુસંમત છે. ખરતરોવડે તો પોતાની જાતિના ઉદ્ભવેલા સ્વર વડે કરીને સાંભળનારાઓને કાનમાં કડવું લાગે તેવું બોલેલ છે. (ભૂકૅલ) છે એમ જાણવું. | ગાથાર્થ-૫૯ |
હવે જિનદત્તના મનમાં જે તાપ્ત રહેલું છે તે જણાવે છે.
पायं जिणदत्तमए, आयारो एस अण्णहा लिहणं।
तंपिअ कत्थवि ऊणं, अहिअं वा अहव विवरीअं॥६०॥ જિનદત્તના મતને વિષે બહુલતાએ કરીને એવો આચાર છે કે અન્યથા જ લખવું અને લખવામાં પણ પૂર્વાપર સંબંધ વગરનું અને ઘટતું કે અઘટતાના વિચારશૂન્ય એવા ખતરો છે એમ જાણી લેવું. અને તે લખાણ પણ કંઈક ઉણું, કંઈક અધિક અને કંઈક વિપરીત એમ ત્રણ પ્રકારનું હોય છે. અને આ ત્રણે પ્રકાર ઉત્સુત્રપણાના ઉદ્ઘાટન-પ્રસંગે અમે કહીશું. // ગાથાર્થ ૬૦ || હવે ખરતરના ત્રણ નામની ઉત્પત્તિની સિદ્ધિમાં ખરતર શંકા કરે છે કે –
नणु जिणवल्लहसूरी, पसंसिओ तुम्ह पुबसूरीहिं।
तेणं तदोसवयं, अलिअं न विअत्ति वत्तव्वं ॥६१॥ વાદી પ્રશ્ન કરે છે કે ખરતર જિનવલ્લભસૂરિ તો તમારા પૂર્વસૂરિઓ વડે કરીને પ્રશંસાયેલા છે અને તે કારણે કરીને તે જિનવલ્લભસૂરિને વિષે દોષો ઉદ્ભવવાવાળું એવું વચન બોલવું તે પાપ હેતુ છે. માટે નહિં જ બોલવું જોઈએ. | ગાથાર્થ-૬૧ |
આ પ્રમાણેની પારકાની (ખરતરની) શંકાવાળું વચન અસત્ય છે. તેમાં હેતુ જણાવે છે. जिणवल्लहो . अ. सूरी, पसंसिओ जो अ पुव्वसूरीहिं। सो खरयरअंगिकया भिन्नो, नियमेण विण्णेओ॥६२॥
