________________
પિરાજય શતક”
88
સર્વસંગનો પરિત્યાગ કરવા છતાં અને તપદ્વારા દેહને કૃશ કરવા છતાં, સ્ત્રીના સંસર્ગથી સાધુનું, કોશાના ભવનમાં રહેલા મુનિની જેમ પતન થાય છે. ૪૪.
सव्वग्गंथविमुक्को, सीईभूओ पसंतचित्तो अ । जं पावइ मुत्तिसुहं, न चक्कवट्टी वि तं लहइ ॥ ४५ ॥
સર્વ બંધનથી વિમુક્ત, શાંત અને પ્રસન્નચિત્તવાળો આત્મા મુક્તિનું જે સુખ પ્રાપ્ત કરે છે, તે સુખ ચક્રવર્તી પણ પામતો નથી. ૪પ.
खेलमि पडिअमप्पं, जह न तरइ मच्छिआवि मोएउं । तह विसयखेलपडिअं, न तरइ अप्पंपि कामंधो ॥ ४६ ॥
શ્લેષ્મમાં પડેલી માખી જેમ પોતાની જાતને પણ મુક્ત કરી શકતી નથી; તેમ વિષયરૂપી શ્લેષ્મમાં પડેલો કામાંધ આત્મા પોતાની જાતને પણ તેમાંથી મુક્ત કરી શકતો નથી ! ૪૬.
जं लहइ वीअराओ, सुक्खं तं मुणइ सुच्चिय न अन्नो । નાદિ ચત્તા સૂરો, નાપા સુરસ્તો સુવું છે ૪૭ |
જેમ દેવલોકના સુખને ગટરમાં - અશુચિમાં રહેલું ભૂંડ ન જાણે, તેમ વીતરાગપરમાત્મા જે સુખ અનુભવે છે, તે તેઓ જ જાણે છે, અન્ય નહીં. ૪૭.
जं अजवि जीवाणं, विसएसु दुहासवेसु पडिबंधो । तं नजइ गुरुआण वि, अलंघणिजो महामोहो ॥ ४ ॥
દુઃખદાયી વિષયો પ્રત્યે હજુ પણ જીવોને જે મમત્વ છે, તેથી જોઈ શકાય છે કે- મહામોહ ભલભલાને ય અલંધ્ય છે ! ૪૮.
जे कामंधा जीवा, रमंति विसएसु ते विगयसंका । जे पुण जिणवयणरया, ते भीरु तेसु विरमंति ॥ ४९ ॥
