________________
શતકરાંદોહ કેવલ તામે કરમકો, રાગ દ્વેષ તે બંધ,
પરમેં ૩૮ નિજ અભિમાન ધરિ૩૯, કાહિ ફિરતુ હૈv૦ અંધ. ૬૭
માત્ર તે વિષયોમાં રાગ અને દ્વેષ તે કર્મબંધનાં કારણ છે. માટે હે અંધ ! પર વસ્તુઓમાં આ પોતાની છે એવું અભિમાન ધારણ કરી શા માટે ફરે છે ? ૬૭
જઈમૈ લલના લલિતભેંજર ભાવ ધરતુ (ત) હૈ સાર, તઈસેજ મૈત્રી પ્રમુખમેં, ચિત ધરિ કરિજ સુવિચાર. ૬૮
જેમ તું સ્ત્રીઓના વિલાસમાં સુંદર ભાવને ધરે છે; તેમ સારી રીતે વિચાર કરી મૈત્રી વગેરે ભાવનાઓમાં ચિત્તને ધારણ કર. ૬૮
બાહિર બહુરિ" કહા ફિરે, આપહિમેં હિત દેખિ૭, મૃગતૃષ્ણાસમ વિષયકો, સુખ સબ જાનિ ઉવેખિ૮ ૬૯
હે બાવરા ! બહાર શું કરે છે? આત્મામાં જ તારું હિત છે, તે જો. વિષયોનાં સઘળાં સુખો મૃગતૃષ્ણા સમાન છે, એમ જાણી તેની ઉપેક્ષા કર. ૬૯
પ્રિય અપ્રિય વ્યવહાર નિજ, રુચિx૯ રસ સાચો નાહિ, અંગ જ વલ્લભ સુત ભયો, યૂકાદિક૫૦ નહિ કાંહિ. ૭૦
અમુક વસ્તુ પ્રિય હોવી કે અપ્રિય હોવી એ પોતાની રુચિનો રસ છે, વાસ્તવિકરીતે સાચો નથી. નહીંતર અંગથી પેદા થયેલો પુત્ર વહાલો લાગે છે પણ જૂ વગેરે કેમ પ્રિય નથી લાગતા ? ૭૦
૧૩૭ શ્રેષકો J. ૧૩૮ પરમૈ. J. ૧૩૯ ધરી. M. ૧૪૦ ક્યા ફિરતા હો. M ૧૪૧ જૈસે. M. ૧૪૨ લલીત મેં. M. ૧૪૩ તૈસેં. M. ૧૪૪ કરી. M. M. ૧૪૫ બહોરિ. M. ૧૪૬ આપહી મેં. J. ૧૪૭ દેખી J. ૧૪૮ ઉવેખી. J. ૧૪૯ રૂચિ. M. ૧૫૦ ચૂકાદિ. J..
