________________
વેરાગ્યશતક
કે રાત્રિઓ પાછાં ફરતાં નથી. ૪૨
जहेह सीहो व मियं गहाय, मच्चू नरं णेइ हु अंतकाले । न तस्स माया व पिया व भाया, कालंमि तंमि सहरा भवंति ॥४३ ॥
આ લોકમાં જેમ સિંહ હરણને પકડીને લઈ જાય છે, તેમ અંત સમયે મૃત્યુ માણસને પકડીને લઈ જાય છે તે વખતે માતા-પિતા કે ભાઈ કોઈ જ સહાયક બનતા નથી. ૪૩.
जीअं जलबिंदुसमं, संपत्तीओ तरंगलोलाओ । सुमिणयसमं च पिम्मं, जं जाणसु तं करिजासु ॥ ४४ ॥
જીવન પાણીના બિંદુ જેવું છે, સંપત્તિ જળતરંગ જેવી છે અને સ્નેહ રવનતુલ્ય છે; આવું જાણ્યા પછી તેને જે ઠીક લાગે તે કર.૪૪
संझरागजलबुब्बुओवमे, जीविए य जलबिंदुचंचले । जुव्वणे य नइवेगसंनिभे, पावजीव! किंमियं न बुझसे ? ॥ ४५ ॥
જીવન સંધ્યાના રંગ જેવું છે, પાણીના પરપોટા જેવું છે, પાણીના બિંદુ જેવું ચંચળ છે અને યૌવન નદીના ધસમસતા પૂર જેવું છે છતાં હે પાપાત્મન્ ! તું કેમ બોધ પામતો નથી ? કેમ સમજતો નથી ? ૪૫
अन्नत्थ सुआ अन्नत्थ, गेहिणी परिअणो वि अन्नत्थ । भूअबलिव्व कुडुंबं, पक्खित्तं हयकयंतेण ॥ ४६ ॥
નિર્દય યમરાજાએ, ભૂતને બલિબાકળા નાખે તેમ તારા કુટુંબને ફેંકી દીધું છે, પુત્રને ક્યાંક ફેંકી દીધો છે, પત્નીને ક્યાંક ફેંકી દીધી છે અને પરિવારને પણ ક્યાંક બીજે ફેંકી દીધો છે. ૪૬
जीवेण भवे भवे, मिल्हियाइ देहाइ जाइ संसारे । ताणं न सागरेहिं, कीरइ संखा अणंतेहिं ॥ ४७ ॥ સંસારમાં આ જીવે ભવોભવ જે શરીરો છોડ્યાં છે તે, બધાં
