________________
સાષ્ટાવક
જન્મનું દુઃખ છે, વૃદ્ધાવસ્થાનું દુઃખ છે, રોગ અને મૃત્યુનું મહાદુઃખ છે.. અહો ! આખો સંસાર જ દુઃખરૂપ છે, જ્યાં જીવો ક્લેશને પામે છે. ૩૩
जाव न इंदियहाणी, जाव न जरारक्खसी परिप्फुरइ । जाव न रोगविआरा, जाव न मच्चू समुल्लिअइ ॥ ३४ ॥
જ્યાંસુધી ઇન્દ્રિયોની શક્તિ ક્ષીણ થઈ નથી, જરા રાક્ષસી એનું બળ બતાવતી નથી, જ્યાં સુધી રોગના વિકારો જાગ્યા નથી અને જ્યાં સુધી મૃત્યુ આવ્યું નથી ત્યાંસુધી હે જીવ! ધર્મની આરાધના કરી લે. ૩૪
जह गेहमि पलित्ते, कूवं खणिउं न सक्कए कोइ । તદ સંપત્તિ કરો, થો વ૬ વરગીવ ! રૂપ છે
ઘરમાં આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદવો શક્ય નથી, તેમ મૃત્યુ નજીક આવે ત્યારે ધર્મ કઈરીતે કરી શકાય ? અર્થાત્ ધર્મ કરવો શક્ય નથી . ૩૫ .
रुवमसासयमेयं, विजुलयाचंचलं जए जीअं । संझाणुरागसरिसं, खणरमणीअं च तारुण्णं ॥ ३६ ॥ गयकण्णचंचलाओ, लच्छीओ तिअसचावसारिच्छं ।। વિસય નીવાઈ, રે ગીવ ! મા મુઠ્ઠ રૂ૭ |
રૂપ અશાશ્વત છે, જીવન વીજળીના ચમકારા જેવું ચંચળ છે અને યૌવન સંધ્યાના રંગ જેવું ક્ષણિક સૌંદર્યવાળું છે. લક્ષ્મી હાથીના કાન જેવી ચંચળ છે. જીવોને મળતું વિષયસુખ ઈન્દ્રધનુષ્ય જેવું છે; માટે હે જીવ ! તું બોધ પામ. આમાંની કોઈપણ વસ્તુમાં તું મોહ ધારણ ન કર. ૩૬-૩૭,
