________________
શતકસંદોહ
एतीए एस जुत्तो, सम्मं असुहस्स खवग मो णेओ । इयरस्स बंधगो तह, सुहेणमिय मोक्खगामि त्ति ॥ ८५ ॥ યોગ કે ભાવનાની વૃદ્ધિથી યુક્ત મુનિ, સમ્યગ્રીતે અશુભકર્મનો અવશ્ય ક્ષય કરે છે અને શુભકર્મનો બંધ કરે છે તથા શુભશુભતરપ્રવૃત્તિદ્વારા પરંપરાએ મોક્ષ પામે છે. ૮૫
અન્યમતની પરિભાષા સાથે સમન્વય :
૧૧૬
कायकिरियाए दोसा, खविया मंडुक्कचुण्णतुल्लति । ते चेव भावणाए, नेया तच्छारसरिस त्ति ॥ ८६ ॥ एवं पुण्णंपि दुहा, मिम्मय - कणयकलसोवमं भणियं । अण्णेहि वि इह मग्गे, नामविवज्जासभेएणं ॥ ८७ ॥ तह कायपाइणो ण पुण, चितमहिकिच्च बोहिसत्त त्ति । होंति तहभावणाओ, आसययोगेण सुद्धाओ ॥ ८८ ॥ एमाइ होइय - भावणाविसेसाउ जुज्जए सव्वं । मुक्काहिनिवेसं खलु, निरूवियव्वं सबुद्धीए ॥ ८९ ॥
શાસ્ત્રનિરપેક્ષ અને ભાવશૂન્ય કાયિકી ક્રિયાથી જે દોષો નાશ પામ્યા હોય કે શમ્યા હોય તે દેડકાનાં ચૂર્ણ જેવા જાણવા. તથા જે દોષો ભાવસહિતની ક્રિયાવડે ક્ષય પામ્યા હોય તે દેડકાની ભસ્મ જેવા જાણવા. (૧) એ રીતે માટીના કળશ જેવું અને (૨) સોનાના કળશ જેવું એમ પુણ્યના બે પ્રકાર યોગમાર્ગમાં અન્યોએ - બૌદ્ધોએ નામભેદથી સ્વીકાર્યા છે. બોધિની પ્રધાનતાવાળા આંતરિક શુદ્ધિવાળા પ્રાણીઓ કદાચ કાયપાતી - કાયાથી દોષ સેવનારા હોય તો પણ ચિત્તપાતી નથી હોતા. કારણ કે તેવા પ્રકારના ગંભીર આશયના યોગથી તે વિશુદ્ધ ભાવનાવાળા હોય છે.
આ પ્રમાણે યથોક્ત ભાવનાથી અન્યયોગીને પણ સર્વ યોગવૃદ્ધિ ઘટી શકે છે. માટે નિરાગ્રહપણે સ્વબુદ્ધિથી નિરૂપણ કરવું.... ૮૬ થી ૮૯
