________________
( ૭ ) ૧૦૪ ઉસૂત્રરૂપ અસત્ય બલવાનું ફળ. इक्केण दुब्भासिएण, मरीइओ दुक्खसायरं पत्तो। भमिओ कोडाकोडी, सागरसिरिणामधिज्जाणं ॥१६॥
એક જ દુભાષિતવડે એટલે “હે કપિલ! તે જિનેશ્વરના માર્ગમાં પણ ધર્મ છે અને મારા માર્ગમાં પણ ધર્મ છે. એવા એકજ અસત્ય (ઉત્સત્ર) ભાષણવડે મરીચિ દુખસાગરને પામે, અને કેટકેટિ સાગરોપમ સુધી સંસારમાં ભટક. (આ મરીચિ મહાવીર સ્વામીને જીવ સમજે.) ૧૬૧.
૧૦૫ સત્યનું માહાભ્ય. जइ न सकसि काउं, सम्मं अइदुक्करं तवचरणं ।' तो सञ्चं भासिज्जा, जह भणियं वीयराएहि ॥ १६२॥
હે જીવ! જે તું અત્યંત દુષ્કર એવા તપ અને ચારિત્રને અથવા તપના આચરણને સમ્યક પ્રકારે કરવાને શક્તિમાન ન હો તો જે પ્રમાણે જિદ્વાએ કહ્યું છે તે પ્રમાણે તું એક સત્ય વચનજ બેલ, (સત્ય વચનજ સર્વ ધર્મમાં અગ્રેસર છે, એટલે એકલા સત્યથીજ તારી કાર્યસિદ્ધિ થશે, કેમકે સત્યમાં સમક્તિને પણ સમાવેશ છે.) ૧૬૨
૧૦૬ ગીતાર્થ કેવું વચન ન બેસે. આ जेण परो दुभिजइ, पाणिवहो जण होइ भाणएणं । अप्पा पडइ किलेसे, न हु तं जपंति गीयत्था ॥१६३॥
જે વચન બેલવાથી બીજે પ્રાણી દુઃખી થાય, તથા જે વચન બોલવાથી પ્રાણીને વધ થાય અને પિતાને આત્મા કલેશમાં પડે તેવું વચન ગીતાર્થો બોલે નહીં, ૧૬૩ (ગીતાર્થ માટે આવાં વચન બેલવાનો સંભવજ લેતો નથી) ..• • -
