________________
(૩૬)
જ્ઞાનામૃતકાવ્યજ. નિય નિજ આતમા જેહ દેખે ભવિ, સગ સહુ અપર અનિત્ય પેખે મેહ તસ્કર તિહા છળવા અતિ યુક્તિ, ફેરવે તદપિ શક્તિ ન લેબે. . . . ચપલ જલ તરગવત લછિ જાણે વળી, આયુ વાયુ પરે સ્થિર નાંહિ; ' ઘન ઘટા સમ વપુ પલકમાં વિણસશે, એહવિ પુષ્ટ બુદ્ધિ છે આંહિ. ... .. .. જે. ૩ જેહશુચિ વસ્તુને અશુચિ કરનાર છે, ઉદુભવ જેહને અશુચિ માંહિ; એહ આ દેહને જલથડે શૌચતા, માનવી એહ મૂકાત્મતા હિ. . .. • જેહ. ૪ જેહ શમતા તણા કુંડમાં નાઇને, કમ મળ દુર કે અશુચિ; પુન: માલિન્યતા તેહને નવિ ઘટે, એહ શુદ્ધાતમા પરમ શુચિ. . .. . જે. ૫ આત્મિય બુદ્ધિ છે પાશ એ અતિ નવે, દહ વા ગેહ એ આદિ માંહિ; એહમાં ફેકતા આત્મિય ભાવથી, સ્વત: બંધાય એ પાશ માંહિ• • યુક્ત દ્રવ્યો પરસ્પર પખીએ, સંકમે પણ નહિ એહ આશ્ચર્ય; માત્ર એ જ્ઞાન પરિણામથી જગતમાં, અનુભવે એહ વિદ્વાન વયે. ... ... • જેહ, ૭ વિદ્યા અંજન વડે ગાન દષ્ટિ ખીલે, તિમિર અજ્ઞાનને વંસ હે; તેથી પરમાત્મતા આત્મમાં પેખીએ, એહ ગી જગ વઘ હવે. • • • જે. ૮
