________________
નિઃસ્પૃહાઇકમ.
(૩૧)
. અમધુર ૭
તથાપિ નિ:સ્પૃહિને આ જગામાં, ઇંદ્રથી સુખ અધિક છે. ... . પરસ્પૃહા તે છે દુ:ખદાઈ નિ:સ્પૃહતા સુખ ચાહિ; સુખ દુઃખનું એ લક્ષણ જાણું, નિ:સ્પૃહ બને જગ માંહિ.. ...
...
અબધુત્ર ૮
૧ર સાર–હે ! ગીરાજ !:નિસ્પૃહદશા તે મોક્ષ સુખ મેળવવાને મહાન રસ્તે છે.
આ જગતમાં નિઃસ્પૃહિઓને સ્વભાવ લાભની પ્રાપ્તિ સિવાય અન્ય કાંઈ દષ્ટિ માર્ગમાં આવતું નથી અને તેને જ આત્મપ્રભુતા માનેલ છે. ૧
સ્પૃહાવત પુરૂષો આ જગતમાં બે હાથ જોડીને શું શું માંગ- - ણ નથી કરતા અથોત્ તમામ યાચના કરે છે. ફક્ત જ્ઞાનના પાત્ર નિરિચ્છક મુનિઓ સંસાર સુખને તૃણવત્ ત્યજી દે છે. ૨
નિઋહિ પુરૂષે પૃહા રૂપ વિષવૃક્ષને જ્ઞાનરૂપ શસ્ત્રોવડે છેદી નાંખે છે. જે સ્પૃહા મુખાવિંદને પ્લાન કરે છે એટલું જ નહિ પણ મૂચ્છ અને સાથે સાથે દીનતાને આપવાવાળી છે. ૩
વળી તેજ પૃહા અનાત્મરૂપ ચાન્ડાલીને સંગ કરે છે તેથી પંડિત પુરૂષે તેને પોતાના ચિત્તરૂપ ગ્રહથી દૂર કરે છે. ૪ .
સ્પૃહાવંત પ્રાણ તણખલાથી અથવા આકેલીઆના રૂથી પણ વધારે હલકા છે છતાં એક આશ્ચર્યની વાત છે કે તે હલવા હેવા છતાં આ ભવસમુદ્રમાં ડૂબે છે. ૫
- નિઃસ્પૃહતાનું તાન જે મહાત્માઓને લાગી રહ્યું છે તે જનસમૂહના વંદનથી થયેલી પોતાની ગેરવતા પ્રતિષ્ઠા કે પ્રભુતાની સ્વમુખથી પ્રસંશા કરતા નથી. ૬
પૃથ્વીતળ તેજ જેની શય્યા છે. ભિક્ષાવડે જ જેની આજીવિકા છે. જીર્ણ–નિર્માલ્ય તેજ જેના વસ્ત્રો છે અને જંગલ એજ જેનું નિવાસ
