Page Text
________________
૧૧૮]
[ યોગદષ્ટિ સમુચકે વ્યાખ્યાને-ભાગ ૨
મને ઓળખે?”
તમારે દુશ્મન ભરત નથી, પરંતુ અંતરના મા કહે “ના”
કામ-ક્રોધાદિ મલિન ભાવે છે, કે જેમણે તમને દેવતા કહે, “તું પૂર્વે કુમારનંદી સેની, અનંત અનંત કાળ આ દુઃખદ સંસારમાં અસ માટે બળી મરવા તૈયાર; હું તારે લટકાવ્યા છે. એવા મલિન ભાવેના પિષક આ શ્રાવક મિત્ર નાગિલ, મેં તને ના પાડી, કહ્યું રાજ્યસંપત્તિ વગેરે વિષય-સુખેથી વિરક્ત
આના કરતાં અહિંસા-સંયમ–તપની આરાધના નહિ થાઓ, એને સંગ નહિ છેડે, ત્યાં સુધી કર, આ વ્યંતર-નિકાયના કરતાં ખૂબ ઊંચા તમારું સંસાર-ભ્રમણ મટશે નહિ.” ૯૮ પુત્રે વૈમાનિક દેવલોકનાં સુખ...યાવત્ મોક્ષ મળશે. વૈરાગી બની ત્યાંજ સંસાર ત્યાગ કરી અણગાર પણ તે માન્યું નહિ, ને તું જીવતે બળી બની ગયા. મ! મેં વિચાર્યું” “અહો ! સંસાર-સુખની (૯–૧૫) બાકી તો જન્મ “આદિમાં આદિ લાલસામાં જીવની કેવી વિટંબણ! મોહ જીવને પદથી સંસારમાં (૯) પુણ્યચી પાપ ખરીકે પછાડે છે ! મેહ મને પછાડે એ પહેલાં દવાનું થાય છે ! વળી (૧૦) પુણ્ય પાપના એનો ત્યાગ કર્યું અને તું અસરાના રાગ કઢંગા મિશ્રણ! (૧૧) સગાસ્નેહી તરફથી ખાતર બળી મર્યો, પણ બહુ લાગવાનના રાગની વિશ્વાસઘાત ! (૧૨) આંધળી માયા! (૧૩) ખાતર સંયમ લઈ તીવ્ર તપ કરી આતાપનાના સુખ- લાલસામાં અમૂલ્ય સાધના-કાળ બરબાદ કષ્ટ સહે,” એમ કરી મેં સંયમ લીધું, અને કરવાનું થાય! (૧૪) આયુષ્યની ક્ષણભંગુરતા, પાળીને આજે ૧૨મા દેવલોકને દેવ થયે (૧૫) શિરામણ સાટે ખેતર વેચવાની મૂર્ખાઈ! છું.” આ સાંભળીને વિદ્યુમ્ભાળી ખૂબ પસ્તાય. અર્થાત્ તુછ સંસાર સુખ ખાતર અણમેલ અહીં એને હવે અસરાના સુખ પ્રત્યે ઘણા માનવભવ-માનવતન-માનવ વચનશક્તિ-માનવૈરાગ્ય થયે, ને જીવંત વીર પ્રભુની વબુદ્ધિ વગેરે કે જેનાથી મેક્ષના અનંત સુખ મૂર્તિ ભરવી.
ખરીદી શકાય, એને વેડફી નાખવાના થાય છે! (૮) સંસાર જન્માદિરૂપ કહે, એમાં આદિ એમ પદથી કર્મના ઉદયરૂપ અર્થાત્ ઔદયિક ભાવ, (૧૬) નિર્ગુણુતા વગેરે લેથ ભરેલે રૂપ છે, તેથી જ અસ્થિર છે, અને વધારામાં સંસાર છે. આપણે સંસાર ઉપર ઉપકાર કરીએ હૈયાના ભાવ બગાડનારે છે. માટે એના પર ને એ આપણા પર અપકાર કરે! એ નગુણો વૈરાગ્ય થાય. સુખ મળે તે કમજનિત હેવાથી સંસાર છે. એમાં ઉપકાર આપણે બંગલે સારે કામચલાઉ જ મળે, તેમજ એ સંસાર-સુખ સુશોભિત કર્યો, તિજોરી સારી ભરચક ભરી, લાવવા–સાચવવા – વધારવા પાછળ હૈયામાં પત્નીને ગમતું બધું કરી સારી રાખી એ પરંતુ કેટલાય કષાયના ખરાબ ભાવે ઊભા કરવા એજ બધા આપણને નરકના દરવાજા દેખાડે ! પડે! માણસ પૈસા કમાવવા-સાચવવા કેટકેટલા હારબદ્ધ દુર્ગતિઓને હવાલે કરે ! માટે, મલિન ભાવે કરે છે !
સંસાર નિગુણું યાને નગુણે, એટલે જ, બાષભદેવ ભગવાનના ૯૮ પુત્ર સાથે ભારત ધને, થાવસ્થાકુમાર, જંબૂકુમાર, વગેરે લડવા તૈયાર છે, તો પિતાની નાની રાજ્ય-સંપત્તિ વૈરાગ્ય પામી સાધુ થઈ ગયા. પરની હકુમત ટકાવવા એ ભક્ત સામે લડવા આ રીતે સંસારને ઓળખે એને સહજ તૈયાર થઈ ગયા. પિતા ઋષભદેવ પ્રભુને જણે. ભોઢેગ થાય અને તે યોગનું બીજ બને. વવા આવ્યા. તે પ્રભુએ ઓળખ આપી કે અહીં ભકૅગ ‘સહજ’ કહીને સૂચવ્યું, કે
| SR No. | 020953 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 1986 |
| Total Pages | 334 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 35 MB |