Page Text
________________
A
[ યોગદષ્ટિ સમુચ્ચય વ્યાખ્યાન ભાગ-૨
રિમાં રોગબીજ રૂપે કેટલી પ્રગતિ ? તે કે ગડદાપાટુ મળતા હોય, તો એની સામે એ વિષ પ્રત્યે વિરસતા ઊભી થઈ જાય. પત્ની શેઠાઈની કશી કિમત ગણાય? કુલટા માલમ પડે એટલે પતિને એના પર સંસાર પર વૈરાગ્ય એટલા માટે કે વિરસતા ઊભી થઈ જાય છે. અલબત્ રાગને
(૧) સંસારમાં અનંતા જન્મ-મરણની વ્યવહાર તે ચાલુ છે, પરંતુ એને હવે એનામાં
નાલેશી અને વિટંબણા છે. નજરકેદી રાજાને રસ નથી, વિરસતા છે, નફક્ત થાય છે. મંદ-
વિજેતા રાજા મહેલમાં રાખે છે, આસપાસ
* વાડમાં કડવી દવા લેવાય છે તો રાગથી,
- બગીચે છે, એમાં ફરવા દે છે. એનો પવન ઠંડો પરંતુ આરોગ્યમાં જેમ મિઠાઈને રસ, એ
અને સુગંધિદાર આવે છે, ગરમીમાં એને પંખે અહીં એને દવા પર રસ નથી, વિરસતા છે. દવા
વીંઝનાર છે, મહેલમાં સુગંધિત ધૂપસળીએ. ન છૂટકે લેવી પડે છે. એમ ભવરાગ્ય-વિષય વૈરાગ્ય હોય એને વિષયમાં રસ નથી, પરંતુ
છે, તાજાં ફૂલેના ગુચ્છા છે, સંગીતશ્રવણ મળે છે,
સૂવા મશરૂની શય્યા છે, દેખવા દિવાલ પર ગમેહનીય કર્મવશ વિષયે સેવવા પડે છે.
આલીશાન ચિત્ર છે, ખાનપાન રાજશાહી મળે સંસાર-વિષય પર કેમ વૈરાગ્ય છે. છતાં એ નજરકેદી રાજાને આ મહેલ અને પ્રવ-સંસાર પર વૈરાગ્ય થવાનું કારણ શું? બધાય રાજશાહી વિષ ખાવા ધાય છે!
ઉ૦-કારણું આ જ, કે સંસાર એ જન્માદિ- કેમકે મૂળમાં પિતાની સ્વતંત્ર રાજાપણાની રૂ૫ છે, જન્મ-જરા મૃત્યુરૂપ છે, જન્મની પાછળ શાબાશી ઊડીને નજર–કેદની નાલેશી આવી ઊભી થતી અપાર વિટંબણાઓ સ્વરૂપ છે. પડી છે. એમ અહીં વિરાગીને કર્મની સંસારની આ સંસાર એ સહામણે ગણાય? કે કેદમાં જન્મ-મરણ વગેરે નાલેશીરૂપ લાગે છે. બિહામણે? રળિયામણો ગણાય કે રાક્ષસી ? (૨) સંસારના સુખ અપાર દુઃખમાં પરિણમસુખાળો કહેવાય કે ગોઝારે? ભલેને દેવલોકમાં નારા છે. હમણાં જ પરણેલી નવેઢાઓને સુખમય જન્મ મળે, પરંતુ એમાંય એક દિ’ જંબૂ કહે સુખ વિષયનું અલ્પ, અપાય અનંત!” આયુષ્યને અંત અને મૃત્યુ આવવાનું ! અને જેમ મધુબિંદુના દૃષ્ટાન્તમાં મધનાં ટીપા ત્યારે એના અંતિમ દિવસે કેવા? પાણીની ચાટવાનું સુખ અતિ અલ્પ, અને ભમરીઓના બહાર કાઢેલી તરફડતી માછલી જેવા. દંશ, કષાય-સર્પોના ઝેર, તથા નીચે રહેલા એમાં વળી અહીં દેવલેકમાં તે ચારે બાજુ મોટા અજગરથી ગળાઈ જવાનું...વગેરે દુઃખ સુવાસ, પ્રકાશ, અને દિવ્ય દ; ત્યારે મરીને અપરંપાર ! તેમ દુન્યવી વિષમાં સુખ અતિ મનુષ્ય કે તિર્યચસ્ત્રીના ગર્ભમાં પૂરા ત્યાં અ૫, અને એની પાછળ દુર્ગતિઓના ભામાં ચારે કેર કેવી દુર્ગધ, અંધકાર અને અશુચિ ! ઊભા થતા અપાયે-અનર્થો-૯ અનંત હોય દેવતાઈ જીવની પણ આ સ્થિતિ થાય,–એ છે. દા. ત. નરક–નિગોદમાં અહીંના દુઃખ કરતાં જીવની શાબાશી થઈ ગણાય? કે નાલેશી થઈ અનંતગુણ દુઃખ હોય છે. ગણાય? અને પછી વિષયરંગ અને કષાય- (૩) સંસારના સુખ કૃત્રિમ હોય છે, કેમકે મગ્નતાવશ અધમ દુર્ગતિએના ભવોની સિરીઝ સુખાભાસરૂપ હોય છે. વાસ્તવમાં એ સુખ નથી, (પરંપરા) ચાલે, એ કેટલી બધી નાલેશી ! પણ દુઃખ-નિવૃત્તિને સુખ માનવામાં આવે છે. એ મહા નાલેશી આગળ દિવ્ય ભવની શાબાશી દાત. ગધેડાની પીઠ ઉપર ૫૦ કિલોને ભાર
કી હોય, એમાંથી આગળ જતાં ૨૦ કિલે ઉતારી ૫૦ વરસની કારમી ગુલામી, ગરીબી અને નાખે, એટલે એ માને છે કે “હાશ ! હવે હું
| SR No. | 020953 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 1986 |
| Total Pages | 334 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 35 MB |