Page Text
________________
વાપી વિધિ .
[ ૧૦૭
માંથી ઊઠવા સંભવ નહિ, તેમ એની પાછળ વૈયાવચ્ચમાં સ્વ–પરને ઉપકાર અપકાર લેકમાં વાહવાહ નહિ, તેથી અહંકાર પિષ- જે - વાને પણ સંભવ નથી. એટલે કહે,
" पुरिस तस्सुवयार વૈયાવચ્ચ એ આત્મસ્પશી ગુણ છે.
अवयार' चडपणा य णाऊण । । સીધો આત્માની ઉન્નતિ સધાવનારે
कुज्जा वेयावडियं ગુણ વૈયાવચ્ચે.
आण काउ निरासंसो ।”
અર્થાત્ – જેમની વૈયાવચ્ચ કરીએ તે પુરુષને ભરત-બાહુબલિ કેમ જીતી ગયા? કેમ લેવા. ને એમને વૈયાવચ્ચેથી ઉપકાર એટલે કે સહેજમાં કેવળજ્ઞાન પામી ગયા? કહો, પૂર્વ જ્ઞાનાદિની વૃદ્ધિ થાય એ ટેકે મળે એમ છે ને? ભવે આવી “અહમાંથી નહિ ઊઠેલી અને
સાથેસાથે એમને વૈયાવચ્ચેથી અપકાર એટલે કે અહંકારને નહિ પોષનારી મુનિઓની ભક્તિ
તેવા પ્રકારના આહારાદિથી એમનું સ્વાસ્થ વૈચાવચ્ચમાં લાગી ગયા હતા માટે. એ ભરત
બગડીને સળેખમ વગેરેને ઉપદ્રવ તે નહિ બાહુબળ પૂર્વભવે ચકવતીના લાડલા ભાઈઓ થાય ને?' એ સૂદ્ધમતાથી બુદ્ધિ વાપરીને જેવું હતા. છતાં મુનિ બનીને સેવા-વૈયાવચ્ચ કરવામાં પડે. એમ પિતાને પણ વૈયાવચ્ચેથી ઉપકાર એ જોવા ન રહ્યા કે “આ ૫૦૦ મુનિઓમાં એટલે કે શદ્ધ અર્થાતુ નકરી ચિત્તસમાધિને તે કેટલાક સામાન્ય સ્થિતિમાંથી સાધુ થયેલા છે. લાભ થશે ને? તેમજ વૈયાવચ્ચેથી પોતાને અપએમની અમે શાની સેવા કરીએ ?” કેમ આમ કાર એટલે કે આવશ્યક ક્રિયાની કે બીજા ન વિચાર્યું? કારણ આ જ, કે સેવા વૈચા- કયની હાનિ નહિ થાય ને? થાય તો કેટલી વચ્ચે “અહંમાંથી ઊડી નહોતી; પણ માત્ર થાય? એ પણ જેવું પડે. એ ધ્યાનમાં રાખીને આત્મકલ્યાણની ભાવનામાંથી ઊઠી હતી; “અહીં વૈયાવચ્ચ કરવી. શુભાનુબંધે અને ભવાંતરે નક્કર સદ્દબુદ્ધિસુકૃત-સત્કૃત્ય–સદ્દગુણ મળે, એવી ભાવનામાંથી (૨) વૈયાવચ્ચ એ ભગવાનની આજ્ઞા છે, ઊડી હતી. તેથી સેવા-ભક્તિ-વૈચાવચ્ચ કરતાં એમ મનમાં લાવીને વૈયાવચ્ચ કરવી. એ શાનું જોવાય? કે “આ મુનિઓ તે સામાન્ય (૩) તે પણ નિરાશં ભાવે એટલે કે કીતિ ઘરમાંથી આવેલા. તાત્પર્ય, વૈચાવચ્ચ એ આદિના લાભની કે સામા પાસેથી બદલાની અદ્દભુત ગુણ છે.
અભિલાષા રાખ્યા વિના કરવી. વૈયાવચ્ચ સંસારના મૂળ પાયારૂપ અહે
- આને વિશેષ સ્પષ્ટતાથી વિચાર કરીએ. ત્વને નાશ કરે છે,
વૈયાવચ્ચમાં આચાર્યાદિને ઉપકાર-અપકાર -
આચાર્યાદિની વૈયાવચ્ચ કરવી છે, દા.ત. વૈયાવચ્ચમાં વિધિ
એમને આહાર વપરાય છે, તે એ જોવું આ વૈયાવચ્ચ કરવાની તે આગળ કહેલી પડે, કે આ વપરાવવાથી એમના શરીરને એ વિધિ સાચવીને કરવાની, અર્થાત્ જેમની વયા ટેકો મળશે ને? એવી સ્વસ્થતા-સ્કૃતિ આવશે વચ્ચ કરવી છે તે પુરુષ કેવા? ને એ અને પિતે, ને? કે જેથી એમને જ્ઞાન-દર્શન–ચારિત્રના બંનેને વૈયાવચ્ચેથી ઉપકાર–અપકાર કે પર્યાયની વૃદ્ધિ થાય. આચાર્ય છે, એમને અનુથાય? એ ધ્યાનમાં લઇને આહારાદિથી વૈયા કુળ હોય તેવી આહાર–પાણીથી ભક્તિ કરીએ વચ્ચ કરવાની છે. કેમકે આગમમાં કહ્યું છે, – એ આહાર-પાણ એવા જોઈએ, કે એમનાં
| SR No. | 020953 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 1986 |
| Total Pages | 334 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 35 MB |