Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વીર શબ્દના ૪ અર્થ)
(૨૩
અનંત જ્ઞાન-સુખાદિમય આત્મતત્ત્વ-આત્મસ્વરૂપ શકે નહિ. એટલે વીર પ્રભુને અહીં યોગિગમ્ય કહ્યા. પ્રગટ કરવા માટે કરાય છે. આ અનંત જ્ઞાન-સુખ શા એવા યોગિગમ્ય “વીર' પ્રભુ છે. આ “વીર' માટે ? તો કે એ છેલ્લું ફળ છે. એની પછી હવે કશું શબ્દ સાન્વર્થ છે, સાર્થક છે, કેમકે “વીર' પ્રભુમાં ઘટે કરવા જેવું-મેળવવા જેવું રહેતું નથી. માટે ત્યાં છે, સંગત થાય છે. કૃતકૃત્યતા-નિષ્ઠિતાર્થતા આવીને ઊભી રહે છે.
વીર' શબ્દના ૪ અર્થ - જીવનમાં આ ચરમ અને પરમ ફળરૂપ
(૧) વીર્યથી વિરાજતા માટે વીર; (૨) તત્ત્વકાય-અવસ્થાનું જો લક્ષ્ય બંધાઈ જાય, તો એની
વિશેષતયા ઇરણ કરનારા માટે વીર; (૩) શત્રુ સામે પૂર્વનાં - પૂર્વે કહ્યા એ આત્મવિકાસના જ ફળ
વિજેતા ભડવીર માટે વીર અને (૪) કૈવલ્ય કન્યા નીપજાવવાની લાલસા રહે; પણ તુચ્છ દુન્યવી
એમને સ્વયં વરી, માટે વીર. આમ “વીર' નામ સુખ-સન્માન વગેરેની લાલસા ન રહે. શુદ્ધ
પાછળ ચાર હેતુ કામ કરી રહ્યા છે. તેથી અહીં આત્મસ્વરૂપ સુધીના ફળની લાલસામાં દુન્યવી
મહાવીર પ્રભુ કેમ “વીર છે એ માટે ટીકાકાર મહર્ષિ ફળની લાલસા મરી પરવારે.
ચાર હેતુ રજુ કરે છે, - પ્રભુ યોગિગમ્યઃ
(૧) અનુપમ તપવીર્યથી શોભતા હોવાથી વીર; મંગળ-શ્લોકમાં હવે ભગવાનનું એક વિશેષણ
(ર) કર્મનું વિદારણ કરનાર હોવાથી વીર; યોગિગમ્ય' મૂકયું, તેનો વિચાર આ છે કે ભગવાન
(૩) કષાય આદિ આંતરશત્રુને જિતનાર ઋતજિન અવધિજિન વગેરે યોગીઓથી ગમ્ય એટલે કે
મેરે યોગીઓથી ગમ્ય એટલે કે હોવાથી વીર; ને સમજી શકાય એવા છે. આમ કહીને સમ્યગ્દષ્ટિ
(૪) કેવળજ્ઞાનરૂપી લક્ષ્મીએ એમને સ્વયં અયોગી અને મિથ્યાષ્ટિ જીવોનો નિષેધ સૂચવ્યો કે
વરેલા હોવાથી વીર. એવા જીવોથી ગમ્ય નથી, બરાબર સમજાય એવા નથી. જેમ ડોકટરની હોશિયારી બીજો ડોકટર સમજી
- એમ ચાર હેતુથી મહાવીર પ્રભુ વિક્રમી - શકે, ઈજનેરની હોશિયારી ઇજનેર સમજી શકે એમ પરાકમાં વાર’ તરીકે પ્રસિદ્ધ છે. પરમ યોગી ભગવાનની વિશેષતા યોગી સમજી શકે. (૧) અનુપમ તપવીર્યથી વિરઃ ઉગ્ર
મિથ્યાષ્ટિ જીવ તીર્થંકર ભગવાનને એટલા બાહ્ય તપમાટે ન સમજી શકે કે એ હજી ચરમ અહીં મહાવીર પ્રભુમાં અનુપમ તપવીર્ય છે, જે યથાપ્રવૃત્તિકરણના શુભ અધ્યવસાય સુધી ઊંચે આવ્યો બીજા કોઈ જ ધર્મફિરસ્તામાં નથી. વીર્ય તો નથી. કે જેની ઉત્તરમાં અપૂર્વ-કરણાદિ થઈને તરત આપણામાં પણ છે, કિન્તુ એ વીર્ય ખાનપાનનું છે, સમ્યકત્વ પ્રગટ થવાનું હોય છે; અને સ્થિતિ એ છે કે યથેચ્છ રસ ભોગવવાનું છે, એશઆરામ કરવાનું છે, ચરમ યથાપ્રવૃત્તિકરણ લાગે પછી જ “તીર્થકર મન-ઇન્દ્રિયોની વિષયો તરફની ધૂમધામ પ્રવૃત્તિનું ભગવાન કેવા સ્વરૂપવાળા હોય ?' એવી જિજ્ઞાસા વીર્ય છે ! તેથી જ એ ખાનપાનાદિ યથેચ્છ રીતે ચાલ્યા થાય છે, પણ તે પહેલાં નહિ. તો મિથ્યાષ્ટિને જયાં કરે છે, હોંશથી ચાલે છે, ખુશી-ખુશાલીથી ચાલે છે. એવી ભગવદ્-જિજ્ઞાસા પણ ન થાય, તો પછી ત્યાં કેમકે એનાથી ઊભા થતા આ જનમ અને ભગવાનને સમજી શકવાની તો વાતે ય કયાં? જન્મોજન્મના અપાયો યાને અનર્થો તરફ દષ્ટિ નથી,
ત્યારે સમ્યગુષ્ટિ પણ જે ઋતજિન યાને કોઈ દૃષ્ટિ ખેંચે તો ય આંખ-મિંચામણાં છે, એ ચૌદપૂર્વધર કે દશપૂર્વધર નથી. એમને પરમાત્માની અનર્થોનો ભય નથી. વિશેષતાઓ બરાબર સમજવા જોગો પૂરતો ત્યારે ત્રિલોકપતિ ભગવાન મહાવીર પ્રભુએ શાસ્ત્રબોધ નથી. એ પણ પરમાત્માને બરાબર સમજી તપનું વીર્ય અમલી કર્યું. કેવું? બાર પ્રકારના તપમાં
For Private and Personal Use Only
| SR No. | 020952 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 1993 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |