Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨૪૦)
(યોગદષ્ટિ સમુચ્ચય વ્યાખ્યાનો સમ્યગ્દર્શન યાને સદ્દષ્ટિ ક્યારે નહોતી પ્રાપ્ત કરી, અપાય પ્રભુએ કોઈ પૂર્વભવમાં સદ્દષ્ટિના અભાવ અને ગર્ભિણી હરણીનો શિકાર કરી ઉપરથી વિષને વખતે ઉપાર્જેલા નિકાચિત અને તેવી જ વધારવાની જેમ અનુમોદના કરી ગાઢ કર્મ બાંધેલા, કાળસ્થિતિવાળા કર્મના ઉદયે આ તેનું ફળ હતું. અનુમોદના કેવી કરી કે “વાહ કેવો પ્રકારની કાળસ્થિતિને પાકવાનો સમય કેવળજ્ઞાન અજબ શિકાર ! એક બાણે હરણી અને એના ગર્ભનું પછી અત્યારે જ આવીને ઊભો ! ને વીતરાગ સર્વજ્ઞ બચ્યું, બંનેનો શિકાર થયો !' આ અનુમોદના કેવા તીર્થંકર ભગવાનને છ મહિના અશાતા ભોગવવાની દશ્ય ઉપર? જયાં હરણી પેટ ફાટી જવાથી કરુણ ચીસ માથે પડી ! છતાં એમ થોડો જ પ્રશ્ન થાય કે “વીતરાગ પાડતી તરફડતી હતી, અને ગર્ભ-બચ્યું બાણથી પ્રભુને દૃષ્ટિનો ઘાત (પ્રતિપાત) તો હોય જ નહિ, વિંધાયું મૂંગાં કરુણ રુદન સાથે તરફડી રહ્યું હતું. તેના પછી અપાય કેમ?” આવો પ્રશ્ન ન થવાનું કારણ આ દશ્ય પર શિકારી હિંસાની અનુમોદના કરે છે ! તો એ જ કે, આ અપાય બહુ પૂર્વના કોઈ ભવના દષ્ટિના વખત શ્રેણિકના હૈયામાં કેટલા ક્રૂર-નિષ્ફર-નિર્ધ્વસ અભાવનું ફળ હતું.... પરિણામ થયા હશે? એવા અતિ સંફિલષ્ટ પરિણામ સારાંશ, શ્રેણિક સ્થિરાદષ્ટિવાળા એટલે પર રૌરવ નરકનાં નિકાચિત કર્મ બાંધ્યા હોય તે, અ-પ્રતિપાત દષ્ટિવાળા છતાં એમને નરકગમનરૂપ પછીથી શ્રેણિક ભલે ક્ષાયિક સમ્યગ્દર્શન પામી ગયા, અપાય કેમ ? એ પ્રશ્નનું એક રીતે આ સમાધાન ને એમને સ્થિરાદષ્ટિ વિકસી ઊઠી, પણ એ નિકાચિત આપ્યું કે અપાય એ પૂર્વેના દષ્ટિના અભાવને લઈને કર્મ એમને એમ જ ભોગવાયા વિના કેમ છોડે? એ બંધાયેલ કર્મના ફળ સ્વરૂપ હતો. બાકી સ્થિરાદિ ચાર કેમ ઉદયમાં ન આવે ? કેમ પોતાનો દારુણ અંજામ દ્રષ્ટિમાં જેમ પ્રતિપાતપતન-નાશ નહિ, એમ અપાય નરકમાં દુ:ખનો ન દેખાડે ? અલબત્ પ્રતિપાત પણ નહિ; કેમકે અપાય એ દૃષ્ટિ પ્રતિપાતને આધીન (પતનો નહિ પામનારી સ્થિરાદષ્ટિના કાળમાં આ છે, યા દ્રષ્ટિના અભાવને આભારી છે. નરક દુઃખરૂપી અપાય આવ્યો ખરો, છતાં પણ એથી
ત્યારે પહેલી ચાર દૃષ્ટિ માટે કહ્યું કે આ દષ્ટિ અપાયવાળી યાને સાપાય ન ગણાય.
પ્રતિપાતનો સંભવ હોવાથી એ “સાપાય” પણ હોય, દુર્ગતિના અપાય તો દષ્ટિના અભાવને આભારી હોય
જો દષ્ટિનાશ નથી, તો અપાયસર્જન પણ નથી. અહીં છે; ને તે અપાય મહારાજા શ્રેણિકને દૃષ્ટિ પામ્યા
પ્રશ્ન થાય. - પૂર્વના કર્મના હિસાબે આવેલ.
પ્રવે- તો પછી “પ્રતિપાતયતા આઘાઃ ચત, મહાવીર પ્રભુને કેમ અપાય” યાને દુઃખ? -
સાપાયાઃ' એવું સૂત્ર કેમ મૂક્યું? આ સૂત્રનો અર્થ તો એમ તો ત્રિલોકનાથ તીર્થંકરદેવ ભગવાન એવો થાય કે પહેલી ચાર દૃષ્ટિ પ્રતિપાત મહાવીર સ્વામીને શું બનેલું? સામાન્ય રીતે તીર્થંકર (પતન-નાશ) વાળી અને અપાયવાળી હોય છે.” બનનાર દરેક પરમ પુરુષને અશાતા વેદનીયના ઉદય ઉ૦- સામાન્ય રીતે કોઈ પણ સૂત્ર પ્રાયિક વીતરાગ સર્વજ્ઞ તીર્થંકર બનવા પૂર્વે જ આવી જાય છે, વસ્તુનું વિધાન કરનારું હોય છે. અર્થાત્ સૂત્ર જે ને તીર્થંકર બન્યા પછી તો એમને એકલી શાતાનો વિષયનું વિધાન કરે છે તે પ્રાયઃ એ પ્રમાણે હોય છે; ઉદય ચાલે છે. પરંતુ એના અપવાદ રૂપે ત્રિભુવનગર અપવાદે અન્યથા પણ હોઈ શકે છે. એટલે પ્રસ્તુતમાં મહાવીર પ્રભુને કેવળજ્ઞાની તીર્થંકર બન્યા પછી આ સૂત્ર કહે છે તે પ્રાયિક કથન છે, પહેલી ચાર દૃષ્ટિ ગોશાળાએ તેજોલેગ્યા મૂકી ! પ્રભુને એની ગરમીથી પ્રાયઃ પ્રતિપાતવાળી હોય, કિન્તુ એકાન્ત છ મહિના સુધી લોહીના ઝાડાનો વ્યાધિ નડ્યો ! પ્રતિપાતવાળી જ હોય એમ નહિ. એમ પ્રાયઃ પૂછો, પ્રભુ જેવા આઠ યોગદૃષ્ટિ પાર કરી ગયેલા અને પ્રતિપાતના હિસાબે પ્રાયઃ “સાપાય' યાને વીતરાગ સર્વજ્ઞ બનેલાને આ અપાય? હા, પરંતુ આ અપાયવાળી હોય, કિન્તુ એકાન્ત અપાયવાળી જ એમ
For Private and Personal Use Only
| SR No. | 020952 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 1993 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |