Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
તામિલતાપસનો વૈરાગ્ય)
(૨૧૭ અનુકૂળ થઈ જાઓ. નહિતર પ્રેમીને દુર્ગતિઓમાં “આવા રૂપાળા તો રંગ રાગ ખેલી દુર્ગતિગામી નરકની ભટ્ટીમાં અસંખ્ય વાર શેકાવા સુધીની બનનારા હોય છે. જયારે, આવા તામલિતાપસ જેવા
સુક્કા-લુખ્ખા એ ઉચ્ચ ઈદ્ર વગેરેની પદવી પામનારા બને છે ! માટે દેવીઓ તામલિ તાપસને પસંદ કરી
એની પાસે આવે છે, અને વિનંતિ કરે છે, કે “હે છઠ્ઠના પારણે છઠ્ઠ કેટલા?
મહાતાપસ ! આ અમે સ્વર્ગની દેવીઓ છીએ. બસ, કટુંબને સમજાવી દઈ તામલિ ગૃહસ્થ અમારો પતિ ગુજરી ગયો છે. તો તમે આ તપના બધી મોહમાયા મૂકી જંગલમાં ઘોર તપ તપવા પ્રભાવે અમારા પતિદેવ થવાનું નિયાણું કરો. અમે લાગ્યો ! છઠના પારણે છઠ કરે છે, તેમાંય પારણામાં તમારી જીવનભર સેવા કરી તમને અસંખ્ય વરસ સુધી ખાનપાનની મોહમાયા ન નડી જાય, તે દિવ્ય આનંદ આપશું.” ભિક્ષા-પાત્રમાં ચાર ભાગ કલ્પી એક ભાગ પોતાનો, પરંતુ તામલિ મૌન રહે છે, ત્યારે દેવીઓ અને બાકી ત્રણ ભાગ જલચર-સ્થલચર-ખેચર જીવો જાણે કે આમને સ્વર્ગ-સુખની શી કલ્પના હોય? તેથી દા.ત. માછલી-કૂતરા-પંખેરાના કલ્પી, ભિક્ષા જે ત્યાં સ્વર્ગીય વાતાવરણ સરજે છે. એમાં વસંતઋતુ ભાગમાં પડે, તે તેને આપી દેવાની. પોતાના ભાગે ખીલી ઉઠી છે, મનોરમ ઉદ્યાન ફૂલો, એની સુગંધિની કેટલું આવે? એ ય ભિક્ષામાં માલપાણી નહિ, કિન્તુ મહેક મહેક, નાના નાના સરોવરો, એમાં કોરા ભાત માત્ર ! તેને લાવીને ય સીધે સીધા ખાઈ દેવ-દેવીઓની જલક્રીડા કામક્રીડા, વળી દેવીઓ પોતે નહિ લેવાના, પરંતુ એમાં એકવીસ વાર પાણી નાખી દેવતાઈ રૂ૫ અને દેવતાઈ ઉદ્ભટ વેશમાં ગીત-ગાન એ ભાતને એકવીસ વાર ધોઈ નાખવાના ! પછી અને ઉર્દૂભટ નૃત્ય કરે છે. સાથે એવા પાછા વાજિંત્ર એનાથી પારણું કરી ઉપર તરત છઠ્ઠ લેવાનો ! એવો વાગે છે, પવૈયાને પાનો ચડે એવું દ્રશ્ય સરજાયું છે. ઘોર તપ એણે ૬૦ હજાર વર્ષ ચલાવ્યો ! કલ્પનામાં
પરંતુ અહીં દેવીઓ જુએ છે તો તામલિ આવે છે?
તાપસને લેશમાત્ર વિકાર નથી. કેમ વારુ ? તામલી પ્ર - શું માણસ આટલો બધો તપ ખેંચી શકે? તાપસ ધ્યાનસ્થ ચક્ષુથી બેઠો છે. એટલે આંખ લગભગ
ઉ0- હા, “મોંઘેરી માનવકાયા અંતે લાકડામાં પાણી મીંચેલી, તેથી આ બધું જુએ છે જ કોણ ? તો જવાની જ છે; એ પહેલાં એનો જેટલો કસ નીકળે પૂછો,તે કાઢી લેવો,’ આ નિર્ધાર હોય એને ક0 હજાર વર્ષ
પ્રવે- પણ ગીતના શબ્દ તો કાને આવે ને? તો શું, મહાવીર ભગવાનના જીવ નંદન રાજાએ
ઉ૦- મૂળ આંખનું જ પહેલું મોટું તોફાન છે. ચારિત્ર લઇ એક લાખ વરસ છઠ્ઠના પારણે છઠ્ઠ નહિ,
એ જયાં બંધ જ રાખી, પછી તો ધ્યાનમાં કરવાનું શું? મા ખમણના પારણે માસખમણથી કાયાના કસ
ભગવાનના નામ-સ્તોત્રો વગેરે તથા શાસ્ત્રનાં તત્ત્વ ખેંચેલા !!
ચિંતનમાં જ મન પરોવી દીધું; એવું કે કશા બહારના દેવી કોને પસંદ કરે :
શબ્દ પર મન જાય જ નહિ. તામલિ તાપસ એ તપમાં નર્યા હાડપિંજરશો કદાચ સહેજ મન ગયું, તો તામલિતાપસને બની ગયેલો. એને દેવીઓ સારા પતિ તરીકે પસંદ એક જ વિચાર છે, જાણે મૌનપણે મનોમન દેવીઓને કરે છે ! કોઈ સારા રૂપાળા લષ્ટ પુષ્ટ ગુલાબી કહે છે. “તારા આવા અસંખ્ય વરસના; કાયાવાળાને કે કોઇ મોટા શ્રીમંત યા રાજા નાખ. એ અસંખ્ય વરસે ય મર્યા પછી શું? મારો મહારાજાને નહિ. કેમ વાર ? દેવીઓ સમજે છે કે આત્મા કયાં જાય? પાછું જનમ-મરણની વિટંબણામાં
For Private and Personal Use Only
| SR No. | 020952 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 1993 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |