Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૮ મી પરાષ્ટિ પ્રતિક્રમણમાં સ્વ-ભાવમાં ગમન)
( ૨૦૩ (૧) “સામાયિક' એટલે સમભાવને લાવનારી કારકષક થયાં તુજ આતમતત્ત્વમાં, સાવધ વ્યાપાર (સપા૫ પ્રવૃત્તિ)ના ત્યાગની ધારક ગુણસમુદાય સયલ એકત્વમાં.' (વિરતિની) પ્રતિજ્ઞાના ઉચ્ચારણની ક્રિયા તેમજ
કારક' એટલે? સ્વાધ્યાયની ક્રિયા. આમાં વિરતિ ન ઉચ્ચરો, અવિરતિમાં રહો, એ પરભાવની ક્રિયા. એમ
વ્યાકરણ-શાસ્ત્રમાં ૭ વિભક્તિઓ આવે છે, રાગાદિમાં રહો એ પરભાવની ક્રિયા. સામાયિક લો
કર્તા-કર્મ-કરણ-સંપ્રદાન-અપાદાન-સંબંધ અને એટલે એમાંથી આત્માને સ્વ-ભાવ વિરતિભાવમાં
અધિકરણ. આમાં ૬ ઠી “સંબંધ”- વિભક્તિ એ પાછા ફરવાનું થાય. એમ,
ઉપપદ વિભક્તિ, અર્થાત્ પદને લાગુ થનારી (૨) ચઉવિસત્થી ૨૪ જિનની સ્તુતિ. એમાં
વિભક્તિ છે. દા.ત. રામનું રાજય, સીતાનો વિનય. ભગવાનને નજર સામે લાવી એમને નમસ્કાર કરાય,
ત્યારે કર્તાથી માંડી અધિકરણ સુધીની બાકીની છ
વિભક્તિ એ કારક-વિભક્તિ કહેવાય છે, કેમકે કારક ગુણાનુવાદ થાય. એ ભક્તિ થઇ. એથી પરમાત્માનું સ્વરૂપ પામવાની ભૂમિકા ઊભી થાય. એ અંશે
એટલે કારણ, ક્રિયામાં કારણભૂત નિમિત્તભૂત હોય તે
કારક-વિભક્તિ. સ્વભાવમાં આવ્યા; ને ભગવાનને મૂકી આડેઅવળે ગયા એ પરભાવ, એમાંથી પાછા ફરવાનું થાય.
દા.ત. “ઓરડામાં બાળક આનંદ માટે (૩) “વંદણ” ગુરુવંદના બે રીતે, એક ડાબડામાંથી હાથેથી લાડુ લઈ ખાય છે,” આમાં ક્રિયા સુખશાતાની પૃચ્છા, બીજું ગુરુ પ્રત્યેની આશાતનાનો ખાવાની છે. એ ખાવાની ક્રિયા કરનાર (કર્તા) બાળક ત્યાગ. આમાં પહેલા પ્રકારમાં વિનયભાવ આવે. ક્રિયામાં કારણ બન્યું; એ- કર્તૃકારક.” આ ખાવાની વિનય એ આત્માનો મૂળભૂત ગુણ છે, એટલે એ ક્રિયા પણ ખાવાની વસ્તુ દા.ત. લાડુ હોય તો જ થાય કરવામાં આત્મા સ્વભાવમાં આવ્યો ગણાય. એમ ગુર છે, માટે લાડુ એ કર્મ તરીકે ક્રિયાનું કારણ પ્રત્યે થયેલ આશાતનાથી પાછા ફરવું, એ પણ કર્મ-કારક' બન્યું. ખાવાની ક્રિયા હાથેથી કરે છે, તો સ્વભાવમાં આવ્યા.
ક્રિયાનાં કરણ તરીકે હાથ એ “કરણ-કારક’ બન્યો. (૪) પ્રતિક્રમણમાં દુષ્કૃત-સંતાપ ગઈ સાથે ક્રિયાનું પ્રયોજન આનંદ જન્મે છે તેથી જ લાડુ ખાવાની અકરણ-નિયમ કરાય, અને દુષ્કૃતના સંસ્કાર ભૂસાય
ક્રિયા કરે છે, માટે આનંદ એ પણ ક્રિયાનું કારણ એ પણ સ્વભાવમાં આવ્યા.
સંપ્રદાન-કારક' બન્યું. ખાવા માટે લાડુ ઉઠાવવાની (૫) કાયોત્સર્ગમાં ધ્યાન સિવાય ક્રિયા ડાબડામાંથી ઊઠે છે, માટે ડાબડો પણ ક્રિયાનું મન-વચન-કાયાની પ્રવૃત્તિ બંધ કરી, એટલા અંશે
કારણ “અપાદાન કારક બન્યું.' ખાવાની ક્રિયા આત્માના અયોગ-સ્વભાવમાં આવ્યા.
ઓરડાભૂત આધાર અધિકરણ ઉપર થાય છે, તેથી (૬) પચ્ચકખાણમાં સંવરભાવ છે. આશ્રવભાવ
ઓરડો એ પણ ક્રિયાનું કારણ “અધિકરણ-કારક એ પરભાવ; એમાંથી સંવરભાવમાં અવાય, એ
બન્યું. એમ એક ક્રિયા પ્રત્યે દકારક થયા. સ્વ-ભાવમાં આવ્યા.
પ્રભુને દકારક આત્મતત્ત્વમાં શી રીતે? - આઠમી પરાષ્ટિમાં આત્મા એવો સ્વભાવમાં
પ્રભુને છએ કારક પોતાના આત્મતત્ત્વમાં થાય રત છે કે એને પ્રતિક્રમણાદિ અનુષ્ઠાન કરવાનું રહેતું
છે. દા.ત. “પ્રભુનો આત્મા આત્માને આત્મા વડે નથી. સ્વભાવમાં રત હોવાથી સૂર્ય-ચંદ્રના જેમ
આત્મા માટે આત્મામાંથી આત્મામાં રહીને જાણે છે.” સહજભાવે પરોપકારી બને છે.
એટલે ? જાણકાર જ્ઞાન કરનાર પ્રભુનો પોતાનો પ્રભુ સ્વભાવમાં રકત કેવા?
આત્મા છે, એ કર્તા-કારક. જાણવાની વસ્તુ પોતાનો મહાવીર પ્રભુના સ્તવનમાં કવિ ગાય છે, આત્મા, એ કર્મકારક.
For Private and Personal Use Only
| SR No. | 020952 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 1993 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |