________________ 56 : ઉદય-અર્ચના માત ને તાત અવદાલ એ જિન તણા, ગામ ને ગોત્ર પ્રભુનામ ભૃણતાં; ઉદયવાચક વદે ઉદય પદ પામીએ, ભાવે ભગવંતની કીર્તિ ભણતાં. પંચ૦ 7 સીમંધરજિન સ્તવન (રાસડાના રાગમાં) મનડું તે મહારું મેકલે, મહારા વહાલાજી રે; શશિહર સાથે સંદેશ, જઈને કહેજે મહારા વાલાજી રે. ભરતના ભક્તને તારવા, મહા. એક વાર આવેને આ દેશમાં જઈ 1 પ્રભુજી વસો પુષ્કલાવતી, મહા મહાવિદેહ ક્ષેત્ર મઝાર. જઈ પુરી રાજે પુંડરિગિણ, મહાવ જિહાં પ્રભુને અવતાર. જઇ. 2 શ્રી સીમંધર સાહિબા, મહા વિચરંતા વીતરાગ. જઈ પડિહે બહુ પ્રાણીને, મહા તેહને પામે કુણ તાગ. જઈ૦ 3 મન જાણે ઊડી મળું, મહાવ પણ પોતે નહી પાંખ. જઈ ભગવંત તુમ જેવા ભણી, મહા અલજે ધરે છે બેહુ આંખ. જઈ૦ 4 દુર્ગમ મેટા ડુંગરા, મહા નદીનાળાને નહીં પાર. જઈ ઘાંટીની આટી ઘણી, મહા અટવી પંથ અપાર. જઈ૫ કેડી સેને કાશીદું, મહાવ કરનાર નહીં કોય. જઈ કાગલિયે કેમ મોકલું, મહા હોંશ તે નિત્ય નવલી હેય. જઈ. 6 લખું જે જે લેખમાં, મહા૦ લાખે ગમે અભિલાષ. જઈ તે હેજામાં તમે લહા, મહા સમય પૂરે છે સાખ. જ૭ કાલેક સ્વરૂપના, મહાવ જગમાં તુમે છે જાણ. જઈ જાણ આગે શું જણાવિયે, મહા આખર અમે અજાણ. જઈ 8 વાચકઉદયની વિનતિ, મહા શશિહર કહ્યા સંદેશ. જઈ માની લેજો માહરી, મહાઇ વસતાં દૂર વિદેશ. જઈ૦ 9
