________________ તુવર્ણને નેમિનાથ તેરમાસા દુહા પ્રણમું રે વિજયા રે નંદન, ચંદનશીતલ વાણિ; મોહન વિશ્વવિદિની, આપ સેવક જાણિ. યદુકુલકમલવિકાસન, શાસન જાસ અખંડ; સ્તવમું ત્રિભવનનાયક, લાયક સુખકરંડ. ચૈત્ર માસે એમ ચિંતવે રાજુલ રીદય વિસેખ; સંદેસે શ્રીનાથને લાવિ કે હાથને લેખ. તેહને આપું રે કંકણ કર તણાં, ભામણું લીલું નિરધાર; હાર આપું રે હીયા તણે, માનું મહા ઉપગાર. પરગજુ રે દયા–પર, પરદુઃખભંજણહાર, છે કેઈ જે મેળવે આજ શ્રી નેમકુમાર ? વનવાડી આરામના કામના કેડિ તરંગ; મનમાંહિ રંગવિનેદનાં ઊપજિ નવનવ રંગ. કુણ આગે દુખ દાખીઈ? ભાખીઈ મનને ભેદ? વહાલે વિદેશી થઈ રહ્યો, ઊપજે કેડિ ઉમેદ. 7 મનહર ચંપા ફૂલ્યા રે, વાયા વાય સુવાય; પરિમલ લેતાં પુષ્પની ઘટમેં લાગે લાય. 8 ફાગ કુસુમને આયુધે જે અનપે ઊછ કંદ્રપ કટિ રૂપે; વિલવલે રાજુલ વિરહ વાધે, તેમના પ્રેમનું મન બી. 9
