________________ સઝા : 125. શિલાયે જળ સિંચતાં રે, ઊગે નહીં જેમ અન્ન રે; બેહેની, ત્યાં બેલ ન બોલે એક. જ્યાં નહીં વિનય વિવેક રે બેહેની, ત્યાં બેલ ન બોલે એક એવા માણસ અનેક રે બેહેની ત્યાં બોલ મા બોલે એક, બે, 1 શિક્ષા દીજે સંતને રે, જેની ઉત્તમ જાત; ફાટે પણ ફીટે નહીં રે, જિમ પડી પટોળે ભાત રે. બે, ત્યાં 2 વિઘટાવ્યાં વિઘટે નહીં રે, ગળે ઘેહેલા થાય; કસેટીચું કુંદન પર્વે રે, કસતાં નવિ ક્ષણસાય રે. બે, ત્યાં 3 ડગ ડગ દીસે ડુંગરા રે, પગ પગ પાસું પૂર; હીરો ને અમૃત બને રે, શોધ્યા ન મળે સનૂર રે. બે, ત્યાં જ આવળ રૂપે રૂઅડી રે, ડમરે મરુઓ સોય; રૂ૫ રહિત સહુ આદરે, આવળ આદરે ન કેય રે. બે, ત્યાં પ આપમતીલા આદમી રે, ઈચ્છાચારી અપાર; હાર્યા દર્યાં હારમાં રે, નાવે તે નિરધાર રે. બે, ત્યાં 6 પડસૂદી વાળી વળે રે, વાળી વળે વળી વેલ; કુમાણસ ને કાઠની રે, વાળી ન વળે વેલ રે. બે. ત્યાં૭ ઉદયરતન ઉપદેશથી રે, રીઝે જે પુરુષરતન તેહનાં લીજે ભામણાં રે, જે કરે શિયળ જતન્ન રે. બે. ત્યાં૦ 8. શિયલની સઝાય (ધન્ય ધન્ય તે દિન માહો - એ દેશી) શિયલ સમું વ્રત કે નહીં, શ્રી જિનવર એમ ભાખે રે, સુખ આપે જે શાશ્વતાં, દુર્ગતિ પડતા રાખે છે. શિ. 1 વ્રત પચ્ચખાણ વિના જુઓ, નવ નારદ જેહ રે. એક જ શિયલ તણે બેલે, ગયા મુકત તેહ રે. શિ૦ 2 સાધુ અને શ્રાવક તણું, વ્રત છે સુખદાયી રે; શિયલ વિના વ્રત જાણજે, કુસકા સમ ભાઈ રે. શિ૦ 3
