________________ -108 : ઉદય-અર્ચના ક્રોધ-માન-માયા-લેભ એ ચાર કષાયની સઝાયો 1, ક્રોધની સઝાય કડવાં ફળ છે ક્રોધનાં, જ્ઞાની એમ બોલે; રીસ તણે રસ જાણીએ, હલાહલ તેલ કડવાં. 1 કોબે કોડ પૂરવ તણું, સંજમફળ જાય; કોધ સહિત તપ જે કરે, તે તે લેખે ન થાય. કડવાં. 2 સાધુ ઘણે તપીઓ હતે, ધરતે મન વૈરાગ; શિષ્યના ક્રોધ થકી થયે, ચંડકેશિયે નાગ. કડવાં૩ આગ ઊઠે જે ઘર થકી, તે પહેલું ઘર બાળે; જળને જગ જે નવિ મળે, તે પાસેનું પ્રજાળે. કડવાં૪ ક્રોધ તણું ગતિ એહવી, કહે કેવલનાણી; હાણ કરે જે હેતની, જાળવજે એમ જાણી. કડવાં) 5 ઉદયરત્ન કહે ક્રોધને, કાઢજે ગળે સાહી; કાયા કરજે નિર્મળી, ઉપશમરસે નાહી. કડવા દ 2. માનની સઝાય રે જીવ માન ન કીજીએ, માને વિનય ન આવે રે; વિનય વિના વિદ્યા નહિ, તે કિમ સમિતિ પાવે છે. રે. 1 સમકિત વિણ ચારિત્ર નહિ, ચારિત્ર વિના નહિ મુક્તિ રે; મુક્તિનાં સુખ છે શાશ્વતાં, તે કિમ લહીએ જુક્તિ રે. 20 2 વિનય વડે સંસારમાં, ગુણ માંહે અધિકારી રે; માને ગુણ જાએ ગળી, પ્રાણી છે જે વિચારી રે. 20 3 માન કર્યું જો રાવણે, તે તે રામે માર્યો રે; દુર્યોધન ગર્વ કરી, અંતે સવિ હાર્યો રે રે, 4 સૂકાં લાકડાં સારી, દુખદાયી એ ખોટો રે, ઉદયરત્ન કહે માનને, દેજો દેશવટો રે. 20 5
